In 2023 zal Nederland op het Eurovisiesongfestival in Liverpool vertegenwoordigd worden door Mia Nicolai en Dion Cooper. Een mooie aanleiding om eens te kijken naar welke songfestivalduo's ooit de Top 40 hebben gehaald.
1. Mouth & MacNeal - Ik Zie Een Ster
3e plaats in de Top 40 (376 punten)
3e plaats op het Eurovisiesongfestival van 1974
In onze Songfestival Top 40 vinden we op nummer 11 de succesvolste inzending van een duo. Mouth & MacNeal bestond uit Big Mouth (Willem Duyn) en Maggie MacNeal (Sjoukje van 't Spijker). Het duo had in 1972 al een wereldhit gescoord met How Do You Do en werd een twee jaar later gevraagd om ons land te vertegenwoordigen op het songfestival. Tijdens het Nationaal Songfestival van 1974 zongen ze drie liedjes, waarvan Ik Zie Een Ster veruit het populairste bleek. Vooraf werden ze gezien als kanshebbers voor de overwinning, onder meer omdat Mouth & MacNeal hun liedje in het Engels mochten zingen. I See A Star eindigde uiteindelijk op de derde plaats. ABBA pakte dat jaar de winst met Waterloo. Maggie MacNeal zou in 1980 ook nog eens solo meedoen aan het songfestival. Met haar liedje Amsterdam bereikte ze de vijfde plaats in Den Haag.
2. Sandra & Andres - Als Het Om De Liefde Gaat
3e plaats in de Top 40 (291 punten)
4e plaats op het Eurovisiesongfestival van 1972
Sandra & Adres bestond uit Sandra Reemer & Dries Holten, die allebei geboren zijn in de Indonesische provincie West-Java. Na twee succesvolle albums werd het duo eind 1971 intern gekozen om Nederland te vertegenwoordigen op het komende Eurovisiesongfestival in Edinburgh. Tijdens het Nationaal Songfestival van 1972 presenteerden Sandra & Andres drie liedjes, waarvan Als Het Om De Liefde Gaat met grote overmacht werd gekozen door de provinciejury's. Tijdens het Eurovisiesongfestival waren Sandra & Andres de afsluiter van de avond. Met hun aanstekelijke liedje kregen ze het publiek in de zaal zover om met hun nummer mee te klappen, wat toen voor Eurovisiebegrippen nog heel ongebruikelijk was. Voor Sandra & Andres was Als Het Om De Liefde Gaat al de zevende Top 40. Dat aantal zouden ze later nog uitbreiden tot 14 Top 40-hits. In 1976 deed Sandra nog eens solo mee aan het songfestival met The Party's Over en in 1979 voor een derde keer met haar groep Xandra. Toen zong ze het liedje Colorado.
3. Maxine & Franklin Brown - De Eerste Keer
6e plaats in de Top 40 (288 punten)
7e plaats op het Eurovisiesongfestival van 1996
Voor hun songfestivalavontuur hadden de meeste mensen nog nooit van Maxine en Franklin Brown gehoord. Sterker nog, een maand voor hun deelname aan het Nationaal Songfestival van 1996 kenden ze elkaar zelfs niet eens. Ze werden speciaal voor het festival bij elkaar gebracht. Hoewel het feitelijk een gelegenheidsduo is, worden Maxine en Franklin Brown bijna altijd in één adem genoemd. Met hun liedje De Eerste Keer eindigde het duo - dat onder meer opviel door het grote lengteverschil tussen de twee vocalisten - op de zevende plaats in Oslo. Na hun mooie songfestivalprestatie steeg De Eerste Keer naar de top 10 van de Top 40, waarna het uitgroeide tot de grootste songfestivalhit van de jaren 90. Franklin zagen we daarna nooit meer terug in de Top 40. Maxine scoorde in de zomer van 2003 nog wel een hit dankzij haar vocale bijdrage aan de track Fuel To Fire van Stuart.
4. The Common Linnets - Calm After The Storm
2e plaats in de Top 40 (260 punten)
2e plaats op het Eurovisiesongfestival van 2014
In 2013 deed Anouk namens Nederland mee aan het songfestival. Het was voor het eerst sinds jaren dat zo'n grote naam het aandurfde om ons land te vertegenwoordigen in Europa. Het jaar erna kregen we er nog een schepje bovenop. Op 25 november 2013 werd bekend dat maar liefst twee grote namen zouden afreizen naar Kopenhagen: Ilse DeLange en Waylon. Dat deden ze onder de naam The Common Linnets. Hun liedje Calm After The Storm werd aanvankelijk met weinig enthousiasme onthaald en de kansen leken gericht. In de songfestivalweek ontpopte het nummer zich echter plotseling tot een favoriet voor de eindoverwinning. Ilse en Waylon eindigden uiteindelijk op de tweede plaats, zowel in Kopenhagen als in de Top 40. Op het songfestival ging Rise Like A Phoenix van Conchita Wurst en met de winst vandoor en in de Top 40 zat Summer van Calvin Harris in de weg. Met hun voortreffelijke prestatie lag een mooie Europese carrière in het verschiet, maar helaas zaten Ilse en Waylon niet met elkaar op één lijn. Kort na de songfestival verliet Waylon The Common Linnets. In 2018 zou hij nog eens solo deelnemer met het nummer Outlaw In 'em.
5. Bobbysocks! - Let It Swing
13e plaats in de Top 40 (157 punten)
1e plaats op het Eurovisiesongfestival van 1985
In de 66-jarige geschiedenis van het Eurovisiesongfestival is zeven keer de overwinning naar een duo gegaan. De eerste keer was in 1963. Toen won het echtpaar Grethe & Jörgen Ingmann namens Denemarken met het liedje Dansevise. Als de Top 40 toen al had bestaan, zou het waarschijnlijk wel een hitje zijn geworden. De tweede keer dat een duo wist te winnen, was pas 22 jaar later, in 1985. Toen won het Noorse duo Bobbysocks! met het vrolijke liedje La Det Swing, dat in de Engelse vertaling Let It Swing de 13e plaats in de Top 40 zou bereiken. Bobbysocks! bestond uit Hanne Krogh en Elisabeth Andreassen, die met hun prestatie verantwoordelijk waren voor de songfestivaloverwinning voor Noorwegen. De Noorse overwinning had trouwens ook een klein Nederlands randje. De Nederlandse producer Eddy Ouwens had zich in de voorbereiding op het songfestival over de dames ontfermd en was onder meer verantwoordelijk voor de pr en de choreografie.
6. Umberto Tozzi & Raf - Gente Di Mare
20e plaats in de Top 40 (104 punten)
3e plaats op het Eurovisiesongfestival van 1987
De meeste hits uit dit overzicht komen natuurlijk uit Nederland. Bijna alle Nederlandse songfestivalinzending hebben immers de Top 40. Het enige andere land dat met meerdere hits in deze lijst voorkomt, is Italië. De grootste Italiaanse songfestivalhit uit de Top 40-geschiedenis is Gente Di Mare van Umberto Tozzi & Raf. Beide heren genoten buiten Italië al bekendheid en Tozzi had zelfs al twee Top 40-hits op zijn naam staan: Ti Amo en Gloria. In het deelnemersveld viel het gelegenheidsduo behoorlijk op, omdat de heren in vergelijking met hun concurrentie nogal casual gekleed waren. Desalniettemin bereikte hun liedje de derde plaats. Zeven weken na het songfestival - wat destijds bijzonder laat was - kwam Gente Di Mare binnen in de Top 40 en in juli bereikte het nummer de 20e plaats. In de loop der jaren is het nummer uitgegroeid tot een klassieker die niet meer door iedereen met het Eurovisiesongfestival geassocieerd wordt.
7. Alice & Franco Battiato - I Treni Di Tozeur
17e plaats in de Top 40 (102 punten)
5e plaats op het Eurovisiesongfestival van 1984
Ook de zevende plaats in dit overzicht wordt ingenomen door een Italiaans gelegenheidsduo. Alice en Franco Battiato waren ten tijde van hun deelname allebei al gevestigde namen in de Italiaanse muziekwereld, maar vormden geen vast duo. Begin jaren 80 had Battiato verschillende nummers voor Alice geschreven en in 1983 hadden de twee samen al eens een single uitgebracht (Chan-Son Egocentrique). Ook na het songfestival hebben de twee nog een paar keer samengewerkt. Hun songfestivalinzending I Treni Di Tozeur viel behoorlijk op in het deelnemersveld van 1984. Het nummer kende enkele maatwisselingen, wat voor een songfestivalliedje toch bijzonder genoemd mag worden. Bovendien zit aan het eind van het nummer een vleugje opera verwerkt. De poëtische songtekst gaat over een verlangen naar een langzaam leven. De titel betekent ‘De treinen van Tozeur’. Tozeur is een stadje in het westen van Tunesië, gelegen bij de gelijknamige oase, en in de eerste helft van de 20e eeuw reden er daadwerkelijk treinen naar Tozeur.
8. Secret Garden - Nocturne
13e plaats in de Top 40 (85 punten)
1e plaats op het Eurovisiesongfestival van 1995
Alle duo's in dit overzicht zijn zangduo's, op eentje na. Secret Garden bestaat uit de Noorse componist en toetsenist Rolf Løvland en de Ierse violiste Fionnuala Sherry. Rolf was in 1985 als componist van La Det Swinge (zie hierboven) al verantwoordelijk geweest voor de eerste Noorse songfestivaloverwinning en herhaalde het kunstje tien jaar later met het nummer Nocturne. Het nummer viel op doordat het grotendeels instrumentaal was. De geringe tekst - die uit slechts 24 woorden bestond - werd op het podium gezongen door Gunnhild Tvinnereim, maar deze Noorse sopraan maakte geen deel uit van het duo. Naast het inzingen van de Noors- en Engelstalige versie van het lied, heeft zij niets meer met Secret Garden te maken gehad. Nocturne kwam pas 10 weken na het songfestival binnen in de Top 40. Nooit eerder had een songfestivaldeelnemer zoveel tijd nodig gehad om binnen te komen in de lijst. Pas in 2018 werd dit record gebroken door Michael Schulte, die 17 weken (4 maanden!) na de finale alsnog een hit scoorde met You Let Me Walk Alone.
9. Wess & Dori Ghezzi - Era
20e plaats in de Top 40 (78 punten)
3e plaats op het Eurovisiesongfestival van 1975
De drie Italiaanse inzendingen in dit overzicht hebben een opvallende overeenkomst. Ze kregen allemaal geen enkel punt van de Nederlandse songfestivaljury. Bij Era van Wess & Dori Ghezzi was dat extra bijzonder, omdat Nederland in 1975 het enige land was dat geen punten voor Italië overhad. Ondanks de nul punten van Nederland eindigde het eigentijdse Era op de derde plaats in Stockholm en werd het een hit in ons land. Dori Ghezzi en de van oorsprong Amerikaanse Wesley Johnson (zoals Wess voluit heet) waren al sinds de jaren 60 actief in de Italiaanse muziekwereld, voordat ze in 1972 als gelegenheidsduo de single Voglio Stare Con Te uitbrachten. Dat was een Italiaanstalige versie van het nummer United We Stand van The Brotherhood Of Man. Deze cover werd zo'n groot succes in eigen land, dat ze besloten om als duo bij elkaar te blijven. Als zodanig namen Wess en Dori niet alleen deel aan het Eurovisiesongfestival, maar ook tweemaal aan het San Remo-festival. In 1979 zetten de twee een punt achter hun samenwerking en richtten ze zich allebei weer op hun solocarrière.
10. Dubrovački Trubaduri - Jedan Dan
22e plaats in de Top 40 (58 punten)
7e plaats op het Eurovisiesongfestival van 1968
Eigenlijk horen de Dubrovački Trubaduri (oftewel: de troubadours uit Dubrovnik) niet echt in dit rijtje thuis. Het was eigenlijk een zeskoppige folkgroep, maar het Eurovisiereglement stond tot 1971 niet toe dat er groepen op het podium stonden. Enkel solisten en duo's waren toegestaan. Dubrovački Trubaduri loste dit op door twee leden, fluitist Lući Capurso en zanger Hamo Hajdarhodžić, naar voren te schuiven als duo. Ladislav Padjen, Marko Brešković en leider van het gezelschap Đelo Jusić stonden aan de zijkant als begeleidingsgroep, wat wel was toegestaan. Het zesde lid Slobodan Berdović heeft helaas nooit op het Eurovisiepodium mogen staan. Met hun middeleeuws getinte liedje Jedan Dan en dito kleding viel de Joegoslavische inzending erg op. Ondanks dat de Nederlandse jury geen enkel punt overhad voor deze eigenzinnige bijdrage, eindigde Jedan Dan op een gedeelde zevende plaats en werd het een bescheiden hit in de Nederlandse hitparade. Tot op heden is het de enige Top 40-hit die is gezongen in het Kroatisch. De titel Jedan Dan betekent 'Een dag'.
11. Paul Harrington & Charlie McGettigan - Rock 'n' Roll Kids
23e plaats in de Top 40 (49 punten)
1e plaats op het Eurovisiesongfestival van 1994
In 1994 vond het songfestival voor het tweede jaar op rij plaats in Ierland. In 1992 had Linda Martin gewonnen met Why Me? en een jaar later ging Niamh Kavanagh er dankzij In Your Eyes met de winst vandoor. Kwatongen beweren dat Ierland in 1994 bewust een a-typisch nummer inzond om een derde overwinning op rij te overkomen. De RTÉ zou de kosten niet kunnen betalen. Waarschijnlijk is dit een broodjeaapverhaal, want de inzending Rock 'n' Roll Kids was geen interne selectie van de Ierse omroep, maar was de winnaar van de nationale voorronde van Ierland. Het nummer werd uitgevoerd door een gelegenheidsduo: de 33-jarige pianist Paul Harrington en de tien jaar oudere gitarist Charlie McGettigan. Vooraf werd Ierland al tot de favorieten gerekend en tijdens het songfestival eindigde Rock 'n' Roll Kids met 226 punten, wat op dat moment de hoogste Eurovisiescore ooit was. Dankzij Paul en Charlie won er voor het eerst een duo dat bestond uit twee mannen en een inzending zonder begeleiding van het orkest. Na hun songfestivaloverwinning namen de mannen een gezamenlijk album op, maar daarna stopte hun samenwerking.
12. Reunion - Without You
27e plaats in de Top 40 (27 punten)
20e plaats op het Eurovisiesongfestival van 2004
In 2004 werd het Nationaal Songfestival gewonnen door het duo Reunion, dat bestond uit Paul De Corte en Fabrizio Pennisi. Fabrizio had in 2000 al eens in de Top 40 gestaan als lid van de boyband All Of Us, die net als Reunion afkomstig was uit de stal van Ed en Angeline van Otterdijk. Tijdens de finale van het Nationaal Songfestival gaven alle juryleden het maximum aantal punten aan hun liedje Without You. De televoters hadden een lichte voorkeur voor Heart Of Stone van Anja Wessels, maar haar totaalscore kwam lager uit dan die van Reunion. 2004 was het eerste jaar waarin het Eurovisiesongfestival een halve finale kreeg. Reunion mocht deze voorronde afsluiten en eindigde als zesde. In de finale op zaterdag viel de score echter een stuk lager uit. Without You eindigde op de 20e plaats. Waarschijnlijk had Reunion tijdens de halve finale toch veel voordeel van zijn gunstige startpositie. Na hun songfestivalavontuur bracht Reunion nog één single uit, maar daarna ging het duo weer uit elkaar.
13. Maywood - Ik Wil Alles Met Je Delen
36e plaats in de Top 40 (8 punten)
15e plaats op het Eurovisiesongfestival van 1990
Tot op heden is Nederland op het songfestival zeven keer vertegenwoordigd door een duo. Twee duo's ontbreken in dit lijstje. De Spelbrekers, die in 1962 geen enkel punt ontvingen voor hun liedje Katinka, staan niet in dit overzicht, omdat de Top 40 toen nog niet bestond. Ondanks het fiasco in Luxemburg was het liedje in ons land wel populair en groeide het uit tot een klassieker die zich zelfs heeft losgezongen van het songfestival. Het andere duo dat ontbreekt, is Saskia & Serge. Hun liedje Tijd bereikte in 1971 de zesde plaats in Dublin, maar werd desondanks geen Top 40-hit. 19 jaar later werd Ik Wil Alles Met Je Delen van Maywood wel een Top 40-hit, maar meer dan een 36e plaats zat er niet in. Van de grote jaren 80-successen van de Friese zusjes Alice May (Alie de Vries) en Caren Wood (Dottie de Vries) was in Zagreb weinig meer te merken. Geplaagd door de niet versterkte trompetsolo eindigde Maywood op de 15e plaats. Alie was daarnaast niet erg te spreken over de regie. Als pianiste werd zij nauwelijks in beeld gebracht en alle aandacht ging naar Dottie. In 1995 kregen de zussen ruzie en stopten ze als duo. Jarenlang hadden ze geen contact. In 2013 was er een reünie, maar na korte tijd ontstond er toch weer ruzie. In 2020 vertelde Alie dat samen optreden er voorlopig niet meer in zal zitten.
