Op 2 januari 2025 bestaat de Top 40 60 jaar. In aanloop naar die magische datum gaan we een rondje maken langs diverse leeftijdsgenoten van Nederlands oudste en populairste hitlijst: artiesten/acts en groepsleden die ooit in de Top 40 hebben gestaan en in 1965 zijn geboren. Deze week: Linda Perry, leadzangeres van 4 Non Blondes.
Linda Perry werd geboren op 15 april 1965 in Springfield, Massachusetts. Haar vader, Alfred Xavier Perry, van Portugese afkomst, was muzikant en ingenieur. Haar moeder, Marluce Martins Perry, van Braziliaanse afkomst, werkte als model en ontwerper. Linda bracht haar jeugd door in San Diego en groeide op in een artistiek en muzikaal gezin. Ze had al vroeg te kampen met een nierziekte. Tijdens haar tienerjaren ging school haar niet echt gemakkelijk af en ze probeerde tevergeefs verschillende bands op te richten in de omgeving van San Diego. Een drugsprobleem verhinderde haar om op jonge leeftijd aan haar muzikale carrière te beginnen.
Op 21-jarige leeftijd verhuisde Linda naar San Francisco. Ze was inmiddels clean en begon haar eigenzinnige muzikaliteit te ontdekken met de zangstem van Grace Slick als grote voorbeeld. Linda deed allerlei solo-optredens in verschillende nachtclubs in de Bay Area en deze trokken de aandacht van collegamuzikanten, onder wie Christa Hillhouse. Zij zocht een zangeres voor haar band 4 Non Blondes. Christa Hillhouse was bassist bij deze band, waartoe ook gitarist en medeoprichter Shaunna Hall en drummer Wanda Day behoorden. Linda wilde dit avontuur wel aangaan en in 1992 mocht 4 Non Blondes hun debuutalbum uitbrengen bij Interscope Records. Bigger, Better, Faster, More! Het album werd geproduceerd door David Tickle, die vooral bekend was vanwege zijn mixwerk voor Prince ten tijde van Purple Rain en voor hem als co-producer werkte. Tevens produceerde hij het soloalbum van Wendy & Lisa en engineerde alle studiotracks van het U2 album Rattle & Hum.
De verkoop van Bigger, Better, Faster, More! kwam zeer traag op gang en het leek bijna een flop te gaan worden, totdat in 1993 een rock-dj van een lokaal radiostation in Las Vegas What’s Up? begon te draaien. De song werd door die airplay alsnog gepusht door Interscope en er werd een videoclip opgenomen, die bij MTV veelvuldig aandacht kreeg. What’s Up? kwam in april ’93 bescheiden de Amerikaanse hitlijst van Billboard binnen, maar bleef een half jaar in de Top 100 staan, met de 14e plaats als piekpositie. Het album eindigde een plaatsje hoger in de Amerikaanse albumlijst.
Het succes van What’s Up? was in Europa nog groter. Toen de single in de Britse hitlijst richting de tweede plaats steeg kwam de oorwurm op 10 juli 1993 de Nederlandse Top 40 binnen op nummer 30. Vier weken later stond de single bovenaan en bleef daar maar liefst 10 weken staan. What’s Up? werd vervolgens in 10 Europese landen een nummer 1-hit en het album verkocht wereldwijd meer dan 6 miljoen exemplaren.
In een tijdsbestek van ongeveer twee jaar verscheen 4 Non Blondes op de soundtracks van Airheads en Wayne's World 2, brachten ze nog twee singles uit (Spaceman en Dear Mr President) met bijbehorende video’s en tourden ze de wereld rond. Ze verschenen op tribute-releases van Carpenters en Led Zeppelin. Hun laatste optreden was uiteindelijk op Roger Daltrey's 50e verjaardagsfeest. Een opvolger voor hun megadebuut ging moeizaam en Linda Perry verliet 4 Non Blondes.
Ze begon aan solomateriaal te werken en vormde haar eigen label, Rockstar Records. Eén van de eerste bands die bij haar tekenden was Stone Fox (die hun muziek omschreven als Hard Rock Queercore) en van wie Linda het album produceerde. Vervolgens ging ze meer producers- en sessiewerk verrichten en zong en speelde ze mee op het tweede soloalbum van Susanna Hoffs van Bangles uit 1996. In hetzelfde jaar verschijnt Linda’s eigen solodebuut In Flight, een plaat die donkerder en dynamischer was dan haar werk met 4 Non Blondes. Op In Flight is ook een duet te horen met haar grote voorbeeld Grace Slick op de song Knock Me Out.
Het album werd nauwelijks opgemerkt door pers en publiek. Linda verhuisde naar Zuid-Californië en bleef werken aan productie- en filmprojecten en leidde ook haar label. In 1999 bracht ze haar tweede soloalbum uit, het ‘bluesy’ After Hours. Het jaar daarop werd ze benaderd door P!nk, die hulp zocht bij de songs voor haar tweede album Missundaztood. Linda schreef en produceerde een groot deel van het album mee, waaronder de grote hit Get The Party Started. Het wereldwijde succes van dit album bracht haar weer in de schijnwerpers als muziekproducer en songwriter. Een jaar later pende ze nòg een Nederlandse nummer 2-hit neer. Ze schreef Beautiful voor Christina Aguilera, afkomstig van het mede door haar geproduceerde grammy-winnende album Stripped.
In 2015 brachten Linda Perry en haar toenmalige levenspartner Sara Gilbert (de actrice die Doreen speelde in de sitcom Rosanne) een album met kindermuziek uit, getiteld Deer Sounds. Het was ook het jaar waarin ze in New York tijdens een ceremonie werd opgenomen in de Songwriters Hall of Fame. In 2018 werkte Linda samen met Dolly Parton en schreef Girl In The Movies voor de Netflix-film Dumplin. Twee jaar later was ze met o.a. Alicia Keys één van de zeven vrouwelijke singer-songwriters van de track A Beautiful Noise, met als doel Amerikaanse kiezers te inspireren om te stemmen bij de presidentsverkiezingen van 2020.
Over andere singer-songwriters zei Linda Perry ooit “Courtney Love zou vlak naast Bob Dylan moeten staan als ze het hebben over de beste tekstschrijver aller tijden”.
