Zanger Gio loopt al heel wat jaren mee in de muziek en heeft 5 Top 40-hits op zijn staan. Een tijdje geleden kwam zijn nieuwe album Herboren uit. Top40.nl sprak hem thuis over het heden en over het verleden.
Je album heet Herboren. Vanwaar die titel?
“Voor mij is Herboren een soort 2.0 versie van mezelf. Ik ben door de jaren heen natuurlijk wat volwassener geworden en ik wilde eens een andere sound proberen. Ik heb al mijn hele leven urban en wat poppy nummers gemaakt, zoals Ik Denk Aan Jou, maar tijdens de coronatijd kwam er een moment waarop ik dacht: ik wil het nu anders doen. Je ging de clubs niet meer in, dus was er ruimte voor iets nieuws. Ik heb toen meteen een paar van mijn boys gebeld, Jihad (Rahmouni, ook bekend als J-Rock, bekend van onder andere de Top 40-hit Het Kind, met Ali B en Brace, red.), Adriaan (Persons, red.) en The Companions en met elkaar zijn we de studio in gegaan."
"Dat was in die tijd heel fijn: even uit huis, in plaats van de hele dag op mijn zolderkamer te zitten werken. Bovendien werkte ik intensief met andere schrijvers en dat was echt wel iets nieuws voor mij. Ik bedacht me: pakt het goed uit dan is dat prima, pakt het niet goed uit dan is dat ook prima. Dat heb je gewoon niet in de hand. Maar gelukkig wordt het goed ontvangen. Ik krijg veel liefde van mensen, maar ik merk ook dat mensen het album nog moeten ontdekken. De support van 100%NL is er en daar ben ik heel dankbaar voor en blij mee. Ik ben zelfs Barry’s Beste geweest onlangs, een track die dj Barry Paf veel draait in zijn show.”
Voor Herboren werkte Gio voor het eerst samen met Adriaan Persons. Hij zat eerder in de band Rondé en is inmiddels één van de meest gevraagde producers van Nederland. “Het klikte gewoon meteen met hem. Hij is super getalenteerd: hij kan goed schrijven en hij kan de meest strakke producties maken. Heel vaak maakte Jihad een opzetje en dan kreeg ik een paar dagen later de volledige versie van Adriaan en dan... Tja. Dan word je gewoon van je sokken geblazen. Het mooie van Adriaan is dat hij ook heel ingetogen is. Ik ben juist het tegenovergestelde: iemand die heel druk kan zijn en vlogs maakt in de studio. Hij kon daar soms lastig mee omgaan en dat was echt wel grappig.”
Op het album staat En Dat Weet Je. Je vertelde in je documentaire dat dit een heel persoonlijk nummer voor je is.
“Voordat we nummers voor Herboren gingen schrijven, vroegen The Compagnions me wat ik allemaal had meegemaakt. Ik vertelde hen onder andere over mijn relatie, maar op een gegeven moment kwam het gesprek op mijn opa en oma. Mijn opa is nu drie jaar geleden overleden en mijn oma een jaar daarna. Zij betekenden heel veel voor me. Na dit gesprek zijn we direct aan de slag gegaan met het schrijven van een track hierover. Als je goed luistert naar de tekst van En Dat Weet Je, dan hoor je dat het eigenlijk over een dame of een vriend gaat die je verliest. Het is meer universeel. Voor mij was dit thema nieuw, want ik schrijf vaak over de liefde en over feestjes en ik heb eigenlijk nog nooit zo’n gevoelig nummer geschreven. Ik weet nog wel dat de vriendin van Stefan (van Leijsen, van The Compagnions, red.) het nummer ging luisteren en dat er tranen over haar wangen stroomden. Dat is bijzonder. Ook als mensen tijdens mijn optredens het nummer aanvragen en dat je ziet dat het ze raakt, als ik het zing. Dat vind ik eigenlijk het mooiste. Dat je mensen hiermee kan raken en helpen om hun verdriet een plekje te geven.”
Je noemde net eerder al Ik Denk Aan Jou, dat is ook een Nederlandstalig popnummer.
“Klopt. Het is ook weer niet zo dat ik compleet een andere richting op ben gegaan op Herboren. Het zijn natuurlijk hele andere songs dan Omlaag (dat Gio maakte met Keizer en Freddy Moreira, red.), maar Je Hebt Me en Ik Denk Aan Jou zijn qua productie ook wat commerciëler. In het begin, toen we op zoek gingen naar de sound van het album, was het ook echt van: je moet anders gaan schrijven, helemaal poëtisch… Dat hebben we ook gedaan, maar toen dacht ik van: dit past meer bij Suzan & Freek. Ik vind hun werk supertof, maar dat is niet wie ik ben. Ik bedacht me dat het voor mij nog iets simpeler kon. Ik wilde dat het toch meer aansloot bij mijn spreektaal. Ik gebruik op dit album wel iets meer metaforen. Als Je Huilt is bijvoorbeeld mede door Glen Faria geschreven en hij schrijft wat poëtischer. Maar nog steeds past dat wel bij mij.”
Speciale track
Met Ik Denk Aan Jou noemt Gio meteen het succes waar hij het meest trots op is. “Dat was echt een knaller. Als je een miljoen views op YouTube had, was dat destijds echt super bijzonder. Ik had dat. Je had in die tijd een paar toppers, zoals Uit Elkaar van Yes-R en Ik Denk Aan Jou zat daar gewoon bij. Ik had wel hits gehad zoals Fantasy Girl uit 2005, maar bij Ik Denk Aan Jou was het gevoel heel anders. Ik weet niet of dat kwam doordat het een Nederlandstalig nummer was of wat, maar het gevoel dat ik van het publiek terugkreeg was heel bijzonder. Alsof de puzzel in elkaar viel. Nederlandstalige muziek uitbrengen had ik eigenlijk nooit in mijn hoofd gehad. Door de theatershow van Ali B, waar ik aan mocht deelnemen, is dat een beetje geswitcht. The Partysquad was in die tijd ook met Dat Is Die Shit bezig en daar ben ik ook op gesprongen, samen met Darryl, Negativ en Nino. Ik had daarvoor al met Jerry en Ruben samengewerkt op I’m Sorry.”
Het begin
Gio loopt inmiddels al aardig lang mee in de muziekwereld. Hij begon ooit tijdens een modeshow. “Mijn tante had in Utrecht een buurthuis en daar organiseerde zij verschillende events. Daaronder zat ook een modeshow. Samen met mijn neefjes deed ik de Jackson 5 na, inclusief pruik. Het was een soort dans- en playback-act. Mijn vader, die nu nog steeds mijn tourmanager is, vond dat helemaal geweldig en die wilde dit met ons uitbouwen. Zo kwamen er meer optredens, telkens ook weer met mijn neven. Op een gegeven moment kwam er ook zang bij en gingen we ons ook daar op storten."
"We waren dus voor publiek live aan het zingen op bijvoorbeeld verjaardagen en daar kreeg ik dan paaseitjes voor of een cadeaubon van de Free Record Shop. We hebben zelfs een keer illegaal opgetreden. In Rotterdam had je Imperium, waar we in de nacht op het podium stonden. Zaten we met kwijl aan onze mond in de kleedkamer van alles wat daar voorbijkwam. Nu ik dit vertel, zie ik het gewoon weer voor me. Mijn vader heeft hierin zoveel voor me betekend. Hij is naast mijn tourmanager ook nog dj. Ik denk dat ik veel van mijn muziekkennis van hem heb. Er was ook altijd muziek om me heen. Als mijn moeder aan het stofzuigen was, had ze bepaalde muziek op en als ze ruzie had met mijn vader had ze weer andere liedjes op. Het was maar net wat haar mood was. Mijn opa speelde in een Surinaamse band en mijn oma zong in een kerkkoor. Dus vroeger gingen we ook altijd samen zingen. Vaak zongen we dan Bijbelse liedjes. Ik kom dus echt wel uit een muzikale familie. Darryl (van Gonter, red.) is mijn neefje en ook Kenzo Alvares is een neef van mij. Hij zat ook in de video van Magic, mijn eerste video ooit.”
School
“School was niet veel voor mij. Vroeger wilde ik altijd schilder worden. Niet één die muren verft, maar schilderijen. Ik masseerde mijn moeder weleens en daarom wilde ik masseur worden en voetbal was ook nog eens een tijd een dingetje. Maar ik zeg je gewoon eerlijk: ik ben echt heel vroeg begonnen met zingen en dat is eigenlijk nooit uit mijn hoofd gegaan. Ik had wel havo/atheneum-advies, alleen vond ik school niet zo leuk. Thuis huiswerk maken, enzovoort… Ik ging liever spieken en ik was in de aula altijd aan het zingen en natuurlijk aan het chillen met mijn maten. Dat vond ik veel leuker, dan alleen maar werken, werken, werken… Ik heb mijn diploma dan ook met een gelukje gehaald. Één van mijn leraren zei ook: ‘Zo, de wonderen zijn de wereld nog niet uit…’ En ik zei: ‘Hé, meester, toppie, geef me een boks en ik ben er vandoor!’ Zingen was mijn passie en die droom wilde ik gewoon ten koste van alles uit laten komen.” Dat is aardig gelukt. “Wie kan er zeggen dat hij in zijn tienertijd muziek heeft mogen opnemen in de studio van ABBA in Zweden?”
Wat weinig mensen misschien weten, is dat je ook een duo met Brace was.
“Ja, klopt. Toen ik begon was ik natuurlijk heel jong. Ik had nog nooit iemand van mijn leeftijd gezien die ook kon zingen. En toen zag ik een keer Kunstbende op televisie en daarin zat Brace. Ik ging gelijk uitzoeken wie dat was, want ik wilde heel graag met hem praten. Ik vond het zo tof dat ik iemand zag die ook jong was en die ook zong. Heel toevallig mocht ik in die tijd ook intro’s maken voor het verzamelalbum Club Tracks. Ik had daar ongeveer twee of drie stukjes voor gemaakt en toen zei hij me dat hij me naar Cruise Control zou brengen. Dat was een studio van Rutger Kroes, waar onder andere Saturday zat en heel veel andere old skool gasten."
"Jihad zat daar ook en hij zat toen in de groep Beatkidz, met onder anderen presentator Edson da Graca. Toen ik daar was zag ik een jongen met gekleurde haren buiten lopen en je raadt het al, dat was dus Brace. Ik dacht: ‘dat is de jongen die ik had gezien op tv!’ We zijn toen direct gaan praten. Hij maakte destijds net als ik Engelstalige tracks en ik deed dat dus ook toen. Ik weet niet meer of het Rutger was of Giorgio Tuinfort, maar één van hen vroeg ons om wat versies op te nemen en voor we het wisten waren Brace en ik een soort van duo. We deden samen optredens en ik sliep weleens bij hem thuis. Hoogtepunt was één van de Megafestatie. Daar mochten we optreden in het voorprogramma van rapper Ebon E. We waren echt nog kindjes, 15 of 16, maar we zagen dat het werkte, wat we deden. We traden zelfs met blote bast op en zagen vrouwen van 30 ons toeschreeuwen. Dus wij dachten echt van… What the fuck. Het waren echt gekke tijden.”
Hij heeft je ook de liefde voor Nederlandstalige muziek bijgebracht.
“Op een gegeven moment ontdekte Rachid (Brace, red.) de Nederlandstalige muziek. Het zou uiteindelijk leiden tot het inzingen van Moppie van Lange Frans en Baas B. Ik zou eigenlijk het refrein van Ik Ben Je Zat van Ali B inzingen. Maar ik zong Engelstalige nummers en wilde daar heel graag in verder gaan. Daar vond ik allure aan zitten, want ik had bijvoorbeeld ook danseressen. Ik wilde een beetje de Nederlandse Usher worden. Sterker nog: ik werd in het begin ook zo genoemd, dus dat stempel had ik sowieso. Maar Brace ging in 2004 dus heel hard via Moppie en Ik Ben Je Zat en ik was dus nog heel erg rustig aan het gaan met mijn Engelstalige nummers. Ik ben Brace blijven volgen en zijn nummers raakten me op een bepaalde manier. Maar Marco Borsato was en is ook gewoon één van mijn grote voorbeelden. Ik vind het vooral prachtig hoe zij hun nummers met veel gevoel overbrengen.” Gio brak een klein jaar later door met zijn track Fantasy Girl, die tot 21 kwam in de Nederlandse Top 40.
Het brengt ons gesprek op Je Hebt Me. Een track die in 2008 een totaal andere kant van Gio liet horen. “Dat is geen Ik Denk Aan Jou 2.0, maar het ligt wel in dat straatje. Toen ik dat nummer tijdens mijn shows bracht, zag ik gewoon dat mensen die liefdesliedjes heel erg waardeerden, dat ze erdoor geraakt werden. Daarom ben ik met nog meer van dat soort liedjes gekomen, zoals Van Mij en Dieper, Bonnie & Clyde… Dat sloeg gewoon aan en dat was in die tijd wel gek ja. De mensen genoten in die tijd ook op een andere manier van muziek. Er waren toen nog geen telefoontjes met een camera van goede kwaliteit, dus dat was echt anders.”
Je staat erom bekend dat je dicht bij je publiek staat.
“Ik hou gewoon enorm van mensen. Ik wil dichtbij hen zijn. Als mensen mij een berichtje sturen op Instagram, reageer ik ook. Het duurt soms misschien even, maar ik probeer wel te reageren. Ik zie het ook gewoon als mijn doel, weet je. Ik maak voor hen mijn muziek. Dan vind ik het altijd raar om die mensen te negeren. Kijk, als je duizenden comments krijgt, dan snap ik dat je niet op iedereen gaat antwoorden. Maar ik kan nog gewoon op iedereen reageren. Ik ga ook met mensen op de foto, als ze dat aan me vragen. Heel soms hoor ik wel van mensen dat ze dachten dat ik arrogant zou zijn. Wat ik dus niet snap, want ik heb nooit dat gevoel willen overbrengen. Gelukkig heb ik inmiddels een trouwe fanbase opgebouwd, die me ook echt steunt.”
Ondanks zijn flinke cv, scoort Gio ook nog steeds bij de jongere doelgroep. “Als je kijkt naar wie er losgaat op Omlaag, dan zit daar echt veel verschil in. Jong, oud… Je ziet natuurlijk wel dat de tijd verandert en je hebt nu een nieuwe lading artiesten die super hot zijn en die heel veel volgers hebben op Instagram. Ik heb naast de jongere, ook de oudere fans die daar komen. Ik ben op de één of andere manier toch een soort kameleon. Ik ben cool met heel veel artiesten die nu flink scoren, alleen je moet gewoon beseffen dat je je iedere keer weer moet bewijzen. Vooral ook in de scene waar we nu in zitten."
"Snelle ken ik bijvoorbeeld ook, maar om nou te zeggen dat hij ook direct een nummer met mij wil opnemen, dat is dan weer een ander verhaal. Ik ben laatst nog naar een show van hem geweest en ik vind hem echt fantastisch. We hebben ook al aardig wat shows met elkaar gedaan. Ik weet waar hij, en bijvoorbeeld ook Rolf Sanchez, vandaan komt. Maar we beginnen in het genre van Herboren gewoon weer onderaan. Ik vind dat ik mezelf eerst moet laten zien in het gebied waar we nu zitten. En daarna zien we wel met wie weer een keer de studio induiken. Kijk, Glen Faria zijn we gewoon onderweg tegengekomen. Die zag wat we aan het doen waren en die wilde wel meewerken. Als ik iemand uit de urban scene zou vragen, dan gaat dat natuurlijk makkelijker. In dat genre heb ik al flink wat laten zien.”
Op eigen kracht
“Ik hoor nog steeds weleens dat ik ondergewaardeerd wordt, maar ik ben eigenlijk best wel blij met hoe alles is gelopen. Ik ben ontzettend dankbaar voor alles wat ik heb bereikt en voor wat ik al heb mogen meemaken. Ik heb alles wel gezien in het muziekwereldje, maar mensen denken dat een succesvolle artiest veel op tv komt, dit en dat. Maar ik bewandel gewoon mijn eigen pad en dat heb ik altijd al zo gedaan. Ik ben ook niet iemand die bijvoorbeeld Barry Paf appt – ik heb zijn nummer – en vraagt of hij mijn nummer draait. Sommige mensen zeggen dat ik zulke acties moet ondernemen, maar ik vind dat zulke dingen natuurlijk moeten verlopen. Het is zoals het is. Iedereen heeft zijn tijd, stromingen komen op en zakken weer in. Ik heb al een hele mooie tijd gehad en daardoor kan ik nu doen wat ik echt leuk vind. Ik heb het project Herboren echt met heel veel plezier gedaan en ik hoop dat mensen dat terughoren.”
Foto: Michel Klink Fotografie
(17/07/2022)
