De zomer van 1985. Het jaar van gedoe met new Coca Cola. Kwamen ze snel van terug. Ook het jaar van de Elfstedentocht. En in de categorie komkommer: Bernard Hinault wint weer eens de Tour, 5de keer als we goed tellen, op Zandvoort rijden nog 1 keer de Formule 1 wagens rond en een zwemmer tikt de snelste tijd ooit aan op de 100 meter vrije slag en hop, gaat er zelf vervolgens nog eens onder. De naam? Matt Biondi. Vergeet je nooit meer. Wat we ook niet vergeten zijn is Live Aid. En natuurlijk de zomerhits.
1. Baltimora – Tarzan Boy
Tegen eind van augustus de lijstaanvoerder. Kwam uit Italië overwaaien. Track van hun debuut Living in the Background. Bestaan meerdere, latere versies, van dit nummer. Tekstueel geniaal: Oh-oh-oh-oh-oh-oh-oh-oh-oh-oh-oh. Niet zomaar gekozen, een filmkenner weet direct dat dit Tarzan is, slingerend aan zijn liaan. De zanger in het clipje is euh … niet de zanger op de single. Kan het schelen. Dikke zomerhit. Doen we nog een keer. Oh-oh-oh-oh-oh-oh-oh-oh-oh-oh-oh.
2. Benny Neyman – Waarom Fluister Ik Je Naam Nog?
Terug te vinden op Het zwarte goud. Gaat 1 worden in Nederland. Is een vertaling van het Griekse An anoíxeis tin kardiá mou, hoewel dat ook iets heel anders kan gaan dan de tekst van Benny. Het verhaal achter het nummer is dat Benny op vakantie in Griekenland wat populaire muziek kocht en de platen die niet door de hitte waren kromgetrokken thuis afspeelde. Benny neemt ook een Duitse versie op, die toepasselijk Dann ruf ich wieder deinen Namen heet. Mooie plaat, mooie tekst.
3. Harold Faltermeyer – Axel F.
Song uit Beverly Hills Cop, met Eddie Murphy, die je ook op de hoes van de single ziet. Met deze single gaat Harold een Grammy winnen. Harold blijft filmmuziek maken, o.a. voor Top Gun. Voor de jongeren onder ons, dit nummer kennen we ook van Crazy Frog.
4. Paul Hardcastle – 19
Nummer als protest tegen de Vietnam oorlog. Indrukwekkende plaat en verkrijgbaar, niet alleen als single maar ook als 12-inch. Feitelijk 3 12-inchen: Extended Version, Destruction Mix en The Final Story. Voor de verzamelaars, de single is ook in het Duits, Frans en Japans verschenen. Paul had wel een klein probleem met Mike Oldfield, die claimde dat er een klein beetje geleend was van Tubular Bells.
