Harold Faltermeyer wordt geboren in München waar hij als zesjarige begint met het volgen van pianolessen.
Ondanks dat hij vooral studeerde binnen de klassieke muziek kreeg Harold juist een voorkeur voor rock ’n roll en zo belandde hij in een rockgroepje tijdens zijn studie aan de muziekacademie van München waar hij terloops ook trompet leerde spelen. Als hij wacht op toelating tot de universiteit werkt hij in een opnamestudio waar hij in een tijdsbestek van nog geen drie jaar al mocht werken aan grote projecten voor het klassieke label Deutsche Grammophon.
In 1978 krijgt hij een uitnodiging van Giorgio Moroder om in Los Angeles mee te werken aan de soundtrack voor de film Midnight Express. Bij dat werk ontstaat een warme band tussen de twee waardoor Faltermeyer ook aan de slag kan voor artiesten als Bonnie Tyler en Donna Summer. Na een aantal andere soundtracks, waaronder American Gigolo en Thief Of Hearts, komt in 1985 zijn grote doorbraak als maker van filmmuziek met de film Beverly Hills Cop.
In de film speelt Eddie Murphy de rol van Axel Foley. Dat was overigens een gelukje voor Murphy want in eerste instantie had het productieteam Sylvester Stallone op het oog om de rol van de politieagent te vertolken. Er verschijnen drie delen van de film en sinds 2016 wordt er ook gesproken over een vierde deel. Faltermeyer gebruikte de naam van het hoofdpersoon als titel voor zijn nummer, waar hij het zelf overigens omdoopte tot het ‘banana theme’. Faltermeyer gebruikte verschillende drumcomputers en haalde het meest herkenbare geluid van de melodie uit een Roland Jupiter-8. Daarnaast kwam de baslijn uit een Moog-synthesizer en werden ook de Jamaha DX-7 en Roland JX-3P gebruikt. Het nummer viel bij de makers van de Beverly Hills Cop-films niet direct in goede aarde maar nadat regisseur en producer Martin Brest tevreden bleek ging iedereen overstag.
Of hij er zelf wel heel tevreden over was is niet duidelijk. Het nummer verscheen in 1988 namelijk op het album Harold F. Dat was tegen het zere been van de maker zelf die het nummer helemaal niet op het album wilde. Platenmaatschappij MCA stond er echter op, ook omdat het uiteindelijk zijn meest herkenbare nummer was. Het compromis bleek uiteindelijk de toevoeging als bonustrack. Als uitvoerend artiest hebben we Faltermeyer niet meer in de Top 40 gezien maar zijn composities zaten later in films als Top Gun, Tang & Cash, The Running Man en Fatal Beauty. Ook produceerde hij albums van onder meer Falco, Bonnie Tyler en de Pet Shop Boys. Axel F kwam precies 20 jaar na het succes opnieuw in de top 10 in de uitvoering van de Crazy Frog.
