Vandaag is het precies 50 jaar geleden dat Lenny Kuhr het Eurovisiesongfestival won. Een bijzondere overwinning, want ze moest haar overwinning delen met vier andere zangeressen. In deze top 4 gaan 50 jaar terug in de tijd naar die bijzondere avond in Madrid.
We schrijven 29 maart 1969 in het Teatro Real in de Spaanse hoofdstad Madrid. Het is ongeveer tien voor half twaalf en de puntentelling is in volle gang. Nog maar drie landen moeten hun punten bekendmaken. Dat gebeurt nog niet op de manier zoals we die nu kennen. Elk land heeft een jury die bestaat uit tien juryleden die ieder één punt mogen geven. Een land kan in theorie dus al zijn 10 punten aan hetzelfde land geven, maar ook één punt aan tien verschillende landen. Frankrijk en Engeland staan samen aan de leiding op het scorebord met 16 punten als de Franse jury zijn punten bekend mag maken.
1 DE TROUBADOUR- Lenny Kuhr
De Madrileense zaal gaat uit zijn dak als de Frans juryvoorzitter 'deux voix' toekent aan Spanje. Dat land komt nu gelijk met de twee koplopers. Maar dan gebeurt het ... "Les Pays-Bas ... six voix". De Troubadour van Lenny Kuhr krijgt maar liefst zes punten. Zo'n hoog aantal punten was die avond nog niet uitgereikt door een land. Nederland komt prompt op de eerste plaats met 18 punten: twee punten meer dan Spanje, Engeland en Frankrijk. Nog twee jury's te gaan.
2 VIVO CANTANDO- Salomé
De jury uit Portugal is aan de beurt. Opnieuw klinkt er luid applaus uit de zaal als het thuisland twee punten van hun Portugese buren krijgt. Spanje staat nu samen met Nederland aan de leiding met 18 punten. Portugal heeft ook een puntje over voor Engeland, dat daarmee op 17 punten komt. Nederland krijgt geen punten en blijft op 18 punten staan. Na nog een puntje te hebben toegekend aan Zweden, laat de Portugese juryvoorzitster een lange pauze vallen. Het lijkt wel op ze spanning wil opbouwen .
3 UN JOUR, UN ENFANT- Frida Boccara
Dan zegt de Portugese dame aan de telefoon lachend: "France: deux votes". En ook presentatrice Laurita Valenzuela kan haar lach niet verbergen als ze de punten van Portugal protocollair herhaalt. Met nog één jury te gaan is het nu reuzespannend. Je hoort het geroezemoes in de zaal. Nederland, Spanje en Frankrijk leiden met 18 punten, op de voet gevolgd door Engeland met 17 punten. Theoretisch maken er nog zeven landen kans op de overwinning, maar iedereen weet dat een van deze vier landen straks met de overwinning naar huis mag.
4 BOOM BANG-A-BANG- Lulu
Laurita Valenzuela wordt zenuwachtig en wendt zich al tot jury. Ze is echter de Finse jury vergeten. Die zal moeten bepalen welk land er vanavond wint. Teleurstelling in de zaal als Spanje geen enkel punt krijgt. Geen thuisoverwinning voor de Spanjaarden dus. Als Engeland één punt krijgt, wordt het in de zaal onrustig. Er staan nu vier landen met 18 punten op de eerste plaats. Finland heeft nog 5 punten te verdelen, maar Nederland wordt helaas overgeslagen. Alleen Frankrijk kan nu nog punten krijgen. Als na 3 punten voor Zweden en 2 voor Zwitserland de Finse juryvoorzitter verward afsluit met: "And that completes the voting on the Finnish jury. Good morning, Madrid!", komt de zaal niet meer bij van het lachen. Niet vanwege de 'good morning' uit Finland, want dat hebben de meeste mensen niet eens meer gehoord. Aan het eind van de puntentelling staan vier landen bovenaan met 18 punten. Wat nu?
De vertwijfeling is af te lezen van het gezicht van Laurita Valenzuela. Zij moet de boel in goede banen leiden, maar het songfestivalreglement voorziet niet in een situatie dat twee landen met evenveel punten bovenaan eindigen, laat staan vier landen. De presentatrice krabt achter haar oor en kijkt wanhopig naar supervisor Cliff Brown die aan het jurytafeltje zit. Hij besluit ter plekke dat er dit jaar vier winnaars zijn. Dat leverde meteen een praktische probleem op. Normaalgesproken worden er plaquettes uitgereikt aan de componist en tekstschrijver van het winnende lied, maar daar hadden nu acht personen recht op. Zoveel plaquettes had de Spaanse omroep niet laten maken. Daarom werden de beschikbare plaquettes maar uitgereikt aan de vier zangeressen, die allemaal hun lied nog eens ten gehore mochten brengen.
enny Kuhr en Lulu bereikten na het Songfestival met hun winnende liedje de Top 40. De Troubadour kwam tot de 12e plaats en Boom Bang-A-Bang tot nummer 19. Vivo Cantando van Salomé werd geen hit, maar in oktober 1969 bereikte de Franstalige cover Alors Je Chante van Rika Zaraï wel de top 10. Rond diezelfde tijd scoorde Frida Boccara haar enige Top 40-hit. Niet met haar winnende liedje Un Jour, Un Enfant, maar met het niet minder gevoelige Cent Mille Chansons.
Door loting werd bepaald dat Nederland het Eurovisiesongfestival van 1970 mocht organiseren. Noorwegen, Zweden, Finland, Portugal en Oostenrijk vonden de puntentelling van 1969 zo'n aanfluiting, dat ze allemaal uit protest thuisbleven in 1970. Aan het Songfestival van Amsterdam deden daarom slechts twaalf landen mee.
(29-03-2019)
