Op 2 januari 2025 bestaat de Top 40 60 jaar. In aanloop naar die magische datum gaan we een rondje maken langs diverse leeftijdsgenoten van Nederlands oudste en populairste hitlijst: artiesten/acts en groepsleden die ooit in de Top 40 hebben gestaan en in 1965 zijn geboren. Deze week: Paul Arthurs van Oasis.
Paul Arthurs werd in 1965 geboren in het Saint Mary's Hospital in Manchester, als zoon van Ierse katholieke immigranten. Hij kreeg op achtjarige leeftijd de bijnaam Bonehead, nadat zijn ouders erop stonden dat hij heel kort haar zou krijgen. Hij ging naar een katholieke school en was misdienaar tot zijn 16e. Paul verliet de school in 1981 en ging werken als stukadoor. Hij begon zijn eerste band, Pleasure and Pain, in 1984. Rond deze tijd begon hij een relatie met zijn toekomstige vrouw Kate. Eind jaren tachtig, toen hij werkte als aannemer, begon hij een band, The Rain, met zijn vrienden Paul ‘Guigsy’ McGuigan, Tony McCarroll en Chris Hutton. De laatste werd uit de band gezet en werd vervangen door Liam Gallagher. Liam nam al snel de leiding van de band en besloot de naam te veranderen in Oasis.
Liam en Paul werkten samen als co-songwriters. De band was echter nog steeds niet succesvol totdat Liam zijn broer Noel, die net terug was van een wereldreis als roadie voor Inspiral Carpets, aanmoedigde om zich bij de band aan te sluiten. Paul ‘Bonehead’ Arthurs zag Noel op optredens, op straat en in kroegen. Broer Liam kende hij al voordat deze bij de band kwam: “een coole klootzak met de beste kleren”. Hij zag in Liam een geweldige frontman.
De eerste nummers die Noel Gallagher voor hem speelde waren Live Forever (te vinden op hun debuutalbum Definitely Maybe) en All Around The World (te vinden op hun derde album Be Here Now). Bij Champagne Supernova - slotnummer van (What’s The Story) Morning Glory - dat Noel voor hem speelde in de tourbus, hield hij het niet droog. Drummer Tony McCarroll was in april 1995 na hun stormachtige debuutalbum vertrokken en werd vervangen door Alan White, de langstzittende drummer van Oasis. De topjaren voor Oasis zaten tussen 1994 en 1996. De band had de folkspirit en het idealisme, dat bij het Britse publiek tot de verbeelding sprak. Oasis was als een stoomtrein, “ik had de beste baan ter wereld”, aldus Paul Arthurs in een interview in The Guardian.
Paul Arthurs was een multi-instrumentalist bij Oasis. Hij speelde (samen met Noel Gallagher) piano en mellotron op de allergrootste Oasis-hit Wonderwall en hanteerde het hammondorgel in Don't Look Back in Anger. De band was verantwoordelijk voor het grootste concert in de Britse geschiedenis: 250.000 mensen op twee avonden in Knebworth in 1996 (met een recordaantal van 2,5 miljoen kaartaanvragen).
Na de opnamen van het vierde album Standing on the Shoulder of Giants vond Paul Arthurs het niet leuk meer en begon hij het als een grote leegte te ervaren. Hij verliet de band in 1999. In zijn officiële verklaring zei hij dat hij meer tijd met zijn familie wilde doorbrengen. Bonehead werd vervangen door gitarist Gem Archer.
Na het grote Oasis-avontuur had hij o.a. met de ritmetandem van The Smiths Andy Rourcke en Mike Joyce een eigen opnamestudio in Manchester: Moondog One en daarnaast draaide hij dj-sets in Londense clubs. Na 2010 vormde hij met songwriter/schrijver Alan Wilkes (die optrad onder de naam Vinny Peculiar) het duo Parlour Flames, waarin ze de grenzen opzochten tussen traditionele gitaarrock en woordrijke literaire pop. Op 20 april 2013, Record Store Day, brachten ze hun eerste single uit, Manchester Rain/Something & Nothing, gevolgd door hun naamloze debuutalbum. Het bleef bij één album. Het jaar daarop kwam hij met een nieuwe groep Phoneys & the Freaks, met singer/songwriter Alex Lipinski, en bracht een EP uit. Drie jaar later speelde hij gitaar en keyboard op twee tracks van Liam Gallaghers soloalbum As You Were (Bold en For What It’s Worth). Hij trad ook op tijdens Liam Gallaghers tournee als voorprogramma van The Rolling Stones in het London Stadium in 2018.
Op 26 april 2022 gaf Paul Arthurs een verklaring, waarin hij zei dat bij hem amandelkanker was vastgesteld en dat hij Gallagher niet op tournee kon vergezellen, vanwege het ondergaan van een behandeling. Op 29 september 2022 kondigde hij aan dat hij kankervrij was verklaard.
Twee dagen voor de 30e verjaardag van Oasis' debuutstudioalbum uit 1994, Definitely, Maybe. kondigden de Gallagherbroers op 27 augustus op X aan dat ze in 2025 een reünietournee gaan houden. Ook Paul Arthurs zal er deel van uitmaken. Sterker nog, hij was een van de drijvende krachten achter de reünie. Noel op X: “De Oasis-familie is echt weer bij elkaar gekomen. Bonehead is dolgelukkig.”
