Donderdag is in Seattle de Britse drummer Alan White overleden. Hij scoorde als drummer van Yes in 1983 een nummer 2-hit met Owner Of A Lonely Heart en was daarnaast ook op andere Top 40-hits te horen. Alan is 72 jaar geworden.
Zijn echtgenote Gigi en hun dochters Jesse en Cassi hebben het trieste nieuws via een statement op sociale media bekendgemaakt: "Alan White, onze geliefde echtgenoot, papa en opa, is op 26 mei 2022 na een kort ziekbed op 72-jarige leeftijd in zijn huis in Seattle overleden. Tijdens zijn leven en 60-jarige carrière betekende Alan veel voor een heleboel mensen: een echte rockster voor fans van over de hele wereld; een bandmaat voor een select clubje en een heer en vriend voor iedereen die hem heeft ontmoet."
Deze zomer zou Yes met een Britse tournee vieren dat Alan 50 jaar lid was van de groep. Ook op de socialemediakanalen van Yes wordt stilgestaan bij het plotselinge overlijden van de drummer.
Elf dagen geleden vierde Alan nog zijn 40-jarig huwelijk met Gigi. Naast haar laat hij twee dochters en twee kleinkinderen achter.
Alan White werd op 14 juni 1949 geboren in het Noord-Engelse dorp Pelton. Vanaf zijn zesde zat hij op pianoles en op 12-jarige leeftijd begon hij met drummen. Een jaar later zat hij al op het podium in zijn eerste bandje The Downbeats. In de jaren daarna drumde hij bij verschillende groepen, waarvan The Alan Price Set het bekends was. Met Alan achter het drumstel scoorde die band drie Top 40-hits: The House That Jack Built, Shame en Don't Stop The Carnival.
In 1969 werd Alan door John Lennon gevraagd om mee te gaan naar de Toronto Rock and Roll Revival, een muziekfestival in Canada. Daar trad hij samen op met John & Yoko, Eric Clapton op gitaar en Klaus Voormann op bas. Dit alles onder de naam Plastic Ono Band. Ook daarna drumde hij nog een paar keer bij John Lennon, onder andere op zijn top 10-hits Instant Karma! en Imagine. Rond diezelfde tijd speelde hij ook mee op het eerste soloalbum van een andere ex-Beatle: All Things Must Pass van George Harisson.
Op 27 juli 1972 werd Alan lid van de progrockband Yes, die eerder dat jaar zijn Top 40-debuut had gemaakt met Roundabout. Alan nam de plaats in van Bill Bruford, die naar King Crimson was vertrokken. Alan moest zo snel mogelijk het repertoire van Yes leren spelen, want door het plotselinge vertrek van Bill Bruford kon de band niet aan de geplande Close To The Edge Tour beginnen. Er hoefden uiteindelijk slechts vier concerten van de agenda geschrapt te worden. Op 30 juni drumde Alan in Dallas al zijn eerste concert met Yes.
Alan zou de rest van zijn leven lid blijven van Yes. In 1978 haalde hij als drummer die band de Tipparade met Wonderous Stories. De grote hit liet nog bijna zes jaar op zich wachten. Op 10 december 1983 bereikte Owner Of A Lonely Heart de tweede plaats in de Top 40. Het werd van de eerste plaats gehouden door (Hey You) The Rock Steady Crew. In 2005 werd het nummer nogmaals een hit, maar dan in een remix van Max Graham.
Deze zomer zou Alan White gevierd hebben dat hij 50 jaar lid was van de groep. Hoewel hij dat niet heeft gehaald, was hij van de huidige bezetting van Yes wel het lid dat het langst deel uitgemaakt heeft van de groep. Tot 2015 ging die eer naar Chris Squire, die vanaf de oprichting bassist van de groep was. Hij overleed dat jaar echter aan een zeldzame vorm van leukemie. Twee jaar eerder was de oorspronkelijke gitarist Peter Banks al overleden aan de gevolgen van hartfalen. Daarmee is Alan White het derde lid van Yes dat is overleden.
(Foto: Leticia Chamorro / Flickr / Yes en Concierto / CC BY 2.0)
