Op 1 april 1972 stijgt Gilbert O’Sullivan met Alone Again (Naturally) naar de 22e plaats.
Een week later zou de single nóg een plek weten te winnen. Het nummer waarin de zanger zingt over het verlies van zijn ouders en ook zelfmoordplannen werd niet zo succesvol als de eerste hits van de Ierse zanger. Zowel Nothing Rhymed als ook Underneath The Blanket Go waren in 1971 nummer 1-hits.
Kees van Kooten en Wim de Bie maakten een Nederlandse vertaling van het nummer. Beide heren waren met het nummer, in hun pyjama zittend op de rand van het bed, te zien in het tv-programma Hadimassa. Het nummer werd niet uitgebracht en belandde bij Gerard Cox.
Rogier van Otterlo verzorgt de muziek en Cox scoort in november 1972 zijn eerste Top 40-hit. 1948 – Alone Again (Naturally) weet de 21e plaats weet te bereiken; dezelfde plek als het origineel van O’Sullivan. De uitvoering van Cox was net wat succesvoller en stond ook een week langer in de lijst. Cox gebruikte de slotzin van het refrein, Toen Was Geluk Heel Gewoon, later voor de tv-serie.
In 1975 scoort O’Sullivan zijn twaalfde en laatste hit in de Top 40.
