Vrijdag is Michael Nesmith overleden. Als gitarist van The Monkees stond hij in de jaren 60 zeven keer in de Top 40. In de 70's bereikte hij ook nog twee keer solo de lijst.
"Met oneindige liefde laten we weten dat Michael Nesmith vanmorgen zijn huis, omringd door zijn familie, in vrede een natuurlijk dood is gestorven," zegt de familie in een verklaring op de website van het videobedrijf van de zanger. "We vragen u om onze privacy te respecteren in deze tijd en we danken u voor de liefde en het licht dat jullie hem en ons allemaal hebben getoond." Ook Micky Dolenz, het enige nog overgebleven lid van The Monkees heeft op het overlijden van Michael gereageerd: "Mijn hart is gebroken. Ik heb een dierbare vriend en partner verloren. Ik ben zo dankbaar dat we de afgelopen paar maanden samen hebben mogen doen waar we het meest van hielden - zingen, lachen, en de clown uithangen. Ik ga het allemaal zo missen. Vooral dat laatste. Rust in vrede, Nez. Met al mijn liefde, Micky."
Michael Nesmith werd op 30 december 1942 in Houston geboren. Op school volgde hij dramalessen en begin jaren 60 kreeg hij van zijn ouders een gitaar. Begin jaren 60 schreef hij zijn eerste liedjes, die later door bekende artiesten als Linda Ronstadt en Frankie Laine gecoverd zouden worden.
In 1965 deed hij auditie voor een muzikale comedyserie over een popgroepje à la The Beatles. Zijn muzikale kwaliteiten en dramalessen kwam hierbij goed van pas. Hij kreeg de rol en werd als lid van The Monkees wereldberoemd. De liedjes die in de serie te horen waren, werden ook op singles en albums uitgebracht en zo werden The Monkees ook in de echte wereld een popgroep. Michael Nesmith schreef verschillende liedjes voor de groep, maar dat werden geen singles. De grote hits werden geschreven door andere professionele songwriters zoals Neil Diamond (I'm A Believer en A Little Bit Me, A Little Bit You), Tommy Boyce & Bobby Hart (Last Train To Clarksville en Valleri) en Gerry Goffin & Carole King (Pleasant Valley Sunday). De hits werden ook niet gezongen door Michael, maar door Micky Dolenz of Davy Jones. De grootste hit van The Monkees werd I'm A Believer. Dat nummer stond in de winter van 1967 drie weken op nummer 1 in de Top 40.
Na een tijdje kreeg Michael moeite met het imago van The Monkees. Zijn hart lag eigenlijk bij de countryrock, maar daarvoor kreeg hij binnen The Monkees geen ruimte. Het leidde tot onenigheid met Monkees-producer Don Kirshner. Hoewel zijn contract nog liep tot 1973 stapte hij - in navolging van Peter Tork - in 1970 uit de groep. Het kostte hem $150.000, maar Michael kreeg wel de vrijheid om de muziek te maken die hij wilde. Desondanks bleef altijd het Monkee-imago aan hem kleven, waardoor het moeilijk was om met serieuzere muziek door te breken. Toch wist hij in Nederland een top 10-hit te scoren met het nummer Silver Moon, begeleid door zijn eigen First National Band. Eind jaren 70 maakte hij nog een bescheiden comeback met het nummer Rio, dat vooral populair werd dankzij de videoclip.
Het succes van de clip van Rio bracht Michael op het idee voor een televisieprogramma waarin alleen maar videoclips werden uitgezonden. Dit werd het programma PopClips, wat later verkocht werd en zou uitgroeien tot een geheel eigen zender: MTV. Michael bracht zelf ook een videoband uit met allemaal clips van zijn eigen nummers. Deze video, getiteld Elephant Parts, werd in 1982 bekroond met de eerste Grammy voor video van het jaar. Het was de enige Grammy die Michael tijdens zijn carrière won.
Sinds de jaren 70 zijn er verschillende reünies van The Monkees geweest, maar daarbij was Michael vaak de grote afwezige. Alleen midden jaren 90 was er een reünie van de groep waarbij alle vier leden aanwezig waren. In 1996 werd er ook een nieuw album, Justus, uitgebracht. Ook vanaf 2012 klom hij weer met de nog levende Monkees op het podium en in de afgelopen jaren verschenen nog twee Monkee-albums.
Michael Nesmith is 78 jaar geworden. Hij laat vier kinderen achter. Na het overlijden van Michael blijft zanger Micky Dolenz als enige lid van The Monkees over. Drummer Davy Jones overleed in 2012 aan een hartaanval en bassist Peter Tork in 2018 aan keelkanker. Volgens een recente verklaring van een woordvoerder van het platenlabel Rhino is Michael Nesmith overleden aan de gevolgen van hartfalen.
