Martine Bijl, Simone Kleinsma, Robert Paul & Robert Long

Songtekst

{transcribed by Adri Verhoef, 14-3-1998}

Vanmorgen vloog ze nog
Zo onbelemmerd en gracieus
En zo verheven,
Zo'n sierlijk wezentje,
Het was geschapen om te zweven,
Niet om te sterven door een zinloos stukje lood,
Uit het geweer van een paar lompe idioten,
Die zachte veertjes,
Stukgeschoten,
Dood.
Vanmorgen vloog ze nog.

Wat moet dat heerlijk zijn,
(Wat?)
Om te verwoorden wat je voelt,
(Mm-mm)
Te kunnen schrijven,
(Dat is ook heerlijk)
O, wat benijd ik u,
Mag ik nog even bij u blijven?
Wat mij betreft, blijft u bij mij vanaf vandaag,
Ik zal de allermooiste boeken voor u schrijven,
En ook gedichten.
Mag ik blijven?
Graag.
Wat moet dat heerlijk zijn.

Vanmorgen vloog ze nog,
Zoals een meeuw soms op de wind,
Zonder bewegen,
De vleugels wijdgespreid,
Op eigen kracht de mens ontstegen,
En dan een knal, en verder niets, niet eens een schreeuw,
Daar ligt ze hulpeloos, nog trillend met haar poten,
Stervende vogel,
Aangeschoten
Meeuw.
Vanmorgen vloog ze nog.

Hij kan niet zonder mij,
Hij heeft me nodig,
Onopvallend,
Alle dagen.
Hij wil me om zich heen,
Al zal hij dat nooit aan me vragen.
Het moet zo zijn,
Het is misschien de wil van God;
En luidt de opdracht -
Wees voortaan uw moeders hoeder,
Wees z'n verzorgster,
Wees z'n moeder,
't Is ons lot,
Hij kan niet zonder mij.
Wat moet dat heerlijk zijn.

Vanmorgen vloog ze nog,
Hij kan niet zonder mij.