Maandagochtend is Bonnie Pointer op 69-jarige leeftijd overleden aan een hartstilstand. Als solozangeres heeft Bonnie nooit in de Top 40 gestaan, maar als lid van de Pointer Sisters wel.
1 Pointer Sisters - Yes We Can Can
Bonnie Pointer werd op 11 juli 1950 in het Californische Oakland geboren als derde dochter van dominee Elton Pointer zijn vrouw Sarah. In 1969 vormde ze samen met haar jongere zus June het duo Pointers, A Pair. In de jaren daarna sloten ook Anita en hun oudste zus Ruth zich bij de groep aan en zo onstonden de Pointer Sisters. Die vier zussen hebben ook nog twee oudere broers, Aaron en Fritz, maar die waren nooit actief in de muziek. Na enkele onsuccesvolle singles mochten de Pointer Sisters in 1973 hun eerste (titelloze) album opnemen. Dit album leverde in Amerika hun eerste hit op. Yes We Can Can bereikte daar de 11e plaats in de Billboard Hot 100. In Nederland leek deze single aanvankelijk te stranden in de Tipparade, maar na een concert van de zussen op 24 januari 1974 in het Tropenmuseum in Amsterdam, gevolgd door enkele televisieoptredens, werd Yes We Can Can alsnog een hit in ons land. In maart bereikte het nummer de 25e plaats. Net als op de meeste tracks van de Pointer Sisters uit die tijd, wordt de leadzang verzorgd door Anita Pointer. In onderstaande video zien we Bonnie Pointer als derde van links in een gouden jurk.
2 Bonnie Pointer - Heaven Must Have Sent You
Hoewel er na het funky Yes We Can Can geen echt grote hits meer volgden, bewezen de Pointer Sisters wel dat ze van alle markten thuis waren. Het meeste succes hadden ze in 1974 nog met het mede door Bonnie geschreven Fairytale, waarvoor de dames zelfs een Grammy Award in de categorie country wonnen. Tijdens optredens vielen ze op door jaren 40-kleren en daardoor werden ze soms het Afro-Amerikaanse antwoord op The Andrews Sisters genoemd. Deze stijl werd later weer losgelaten. Nadat June in 1975 vanwege gezondheidsprobemen de groep verlaten had, stapte in 1977 ook Bonnie uit de Pointer Sisters. Ze wilde een solocarrière beginnen en tekende een contract bij Motown. Bonnie trad in het huwelijk met producer Jeffrey Bowen die samen met Motownbaas Berry Gordy haar eerste soloalbum produceerde. Op dit album stond het nummer Heaven Must Have Sent You, een discoversie van een r&b-hit van The Elgins uit 1966. In Amerika greep ze net als bij Yes We Can Can net naast de top 10, want ook nu strandde ze op de 11e plaats in de Billboard Hot 100. In Nederland moest Bonnie in 1979 genoegen nemen met een plek in de Tipparade.
3 Bonnie Pointer - I Can't Help Myself (Sugar Pie, Honey Bunch)
Achteraf bezien was het misschien niet zo'n handige beslissing geweest om uit de Pointer Sisters te stappen. June had zich na een paar jaar rust toch weer bij haar twee zussen aangesloten en rond dezelfde tijd dat Bonnie van start ging met haar solocarrière, brachten zijn hun comebacksingle Fire! uit. Met dit nummer scoorden zij hun enige nummer 1-hit in de Top 40. En daar bleef het niet bij. De drie zussen scoorden daarna nog top 10-hits met Happiness, Should I Do It, Automatic en Jump (For My Love), gevolgd door de klassieker I'm So Excited. Met Bonnies solocarrière wilde het echter niet vlotten. Haar echtgenoot en producer Jeffrey Bowen bleef geloven in discocovers van oude hits en na Heaven Must Have Sent You volgde I Can't Help Myself (Sugar Pie, Honey Bunch), oorspronkelijk een Amerikaanse nummer 1-hit van The Four Tops. In Amerika kwam het nummer niet verder dan de 50e plaats en ook in Nederland zat er niet meer in dan de Tipparade.
4 Bonnie Pointer - Premonition
I Can't Help Myself (Sugar Pie, Honey Bunch) was afkomstig van het twee soloalbum van Bonnie Pointer, dat net als het eerste geen titel had. Na vijf jaar maakte Bonnie in 1984 een comeback met een album dat eindelijk wel een titel meekreeg: The Price Is Right. De eerste single Your Touch werd echter een flop en met de tweede single, de Hi-NRG-track Premonition, bleek opnieuw de Tipparade het hoogst haalbare. Haar laatste poging om een hit te scoren, was met de single The Beast In Me, die ze had ingezongen voor de soundtrack van de dansfilm Heavenly Bodies. Het mocht echter niet baten. Geen enkele van deze singles bereikte de Amerikaanse Billboard Hot 100 en na drie Tipparadenoteringen waren de kansen op een Nederlandse Top 40-hit ook wel verkeken. Haar enige Top 40-succes blijft daarmee haar bijdrage aan de debuuthit van de Pointer Sisters: Yes We Can Can. Desondanks heeft Bonnie een grote invloed op de ontwikkeling van de groep gehad. Anita Pointer liet maandag in de media weten dat zonder Bonnie de Pointer Sisters nooit bestaan zouden hebben.
Na de jaren 80 is Bonnie Pointer nog een paar keer samen met haar zussen in de openbaarheid verschenen, onder andere in 1994 toen de zussen een ster op de Hollywood Walk Of Fame kregen. In 2006 overleed de jongste Pointer Sister June op 52-jarige leeftijd aan de gevolgen van longkanker. Anita Pointer (72) is in 2015 om gezondheidsredenen gestopt met zingen, maar de Pointer Sisters bestaan nog steeds. De groep bestaan nu uit Ruth Pointer (74), haar dochter Issa Pointer (42) en kleindochter Sadako Pointer (36).
