In 1985 debuteerde Tears For Fears met een nummer 1-hit. Daarna volgden er nog zeven hits maar de eerste plaats werd niet meer bereikt.
Roland Orzabal en Curt Smith beginnen in 1981 de new wave-groep History Of Headaches. De twee hadden al samengewerkt als studiomuzikanten voor Neon en lieten zich voor hun nieuwe groep inspireren door de successen die Talking Heads en Peter Gabriel op dat moment kenden. Al snel veranderden ze de naam in Tears For Fears en ook kregen de twee gezelschap van toetsenist Ian Stanley en drummer Manny Eliias. Na twee mislukte singles volgde eind 1982 de eerste Britse top 3-hit met Mad World. In Nederland ging dat nummer voorbij aan de hitlijsten waarna het in 2004 alsnog een top 5-hit wordt als Michael Andrews en Gary Jules er succes mee scoren.
Tears For Fears brengt in het voorjaar van 1983 met The Hurting een debuutalbum uit waarvan Change een plekje in de Tipparade weet te krijgen. De band heeft bijna twee jaar nodig om het tweede album af te leveren: Songs From The Big Chair. De titel ontleent de groep aan de film Sybil, een film over een vrouw met een meervoudige persoonlijkheidsstoornis die zich alleen veilig weet te voelen in een grote stoel. Op het nummer The Big Chair, dat voornamelijk instrumentaal is, zijn fragmenten uit de film te horen. Die track wordt ook de B-kant van hun eerste Nederlandse hit, Shout.
“Dat nummer schreef ik op een kleine synthesizer en met een drummachine. Aan het begin had ik alleen het refrein dat nogal hetzelfde was, noem het een mantra. Ik liet het onze toetsenist, Ian Stanley, horen en aan producer Chris Hughes. Voor mij was het een goede track voor op het album maar zij waren overtuigd dat het overal ter wereld een hit zou worden”, zo liet Roland Orzabal weten. Hughes besloot het tempo van het nummer wat op te krikken. “Dit is zo simpel dat we het in vijf minuten hebben opgenomen”, zo reageerde hij in eerste instantie. Het nummer is een politiek getinte track rond de zorgen die mensen hebben bij de koude oorlog tussen de Verenigde Staten en de Sovjet Unie. Orzabal noemde het nummer dan ook een aanmoediging om te protesteren en daarbij je stem krachtig te gebruiken. Ook de opvolger van Shout, Everybody Wants To Rule The World, kwam drie maanden later in de buurt van de eerste plaats in de Top 40. Toen zat echter We Are The World (van USA For Africa) in de weg voor een tweede nummer 1-hit.
De derde Top 40-hit en een derde studioalbum lieten tot 1989 op zich wachten. Sowing The Seeds Of Love was de eerste single van dat album en wist opnieuw een plek bij de drie grootste hits van ons land te krijgen. In 1991 betekent een aanvaring tussen Orzabal en Smith het einde van de samenwerking. Orzabal bleef actief met de naam van de groep en formeerde later een nieuwe groep muzikanten om zich heen.
Meer Rock-hits check je in onze playlist op Spotify. Meer info over Top 40 Hitdossier Rock vind je hier.
