Het Werd Zomer

{transcribed by Adri Verhoef, 13-7-1994}

Het leek al zomer, toch was het pas eind mei,
Zo'n dag waarvan je denkt: "Die gaat niet meer voorbij".
M'n vrienden kwamen langs, maar ik wilde alleen
Aan het strand wat wandelen, zomaar nergens heen;
Toen zag ik jou, je riep me met je ogen,
Ik keek je aan en kreeg een vreemd gevoel,
Want ik begreep wat jij me wilde vragen:
"Kom dichter bij me."

Ik was zestien en jij was achtentwintig,
En van de liefde wist ik nog niet veel,
Maar ik begreep wat jij me wilde zeggen;
Ik was geen kind meer,
En het werd zomer (zomer)

Je was zo vrij, ik vond het eerst een beetje raar,
Je droeg niet anders dan je lange blonde haar.
Ik was verlegen en wist niet wat te doen,
Ik stond daar maar te kijken,
O, wat voelde ik me groen.

"Ik begrijp 't", hoorde ik je zeggen,
"Je bent zo jong nog en weet niet wat je moet;
Wees maar niet bang, de nacht zal het je leren,
Kom dichter bij me."

We liepen samen verder langs het strand,
En als een jongen pakte ik je hand,
Maar als een man zag ik de zon weer opgaan,
En het werd zomer (zomer),
Het werd zomer (zomer)

Het werd zomer, voor 't eerst in heel m'n leven,
Het werd zomer, de allereerste keer,
En ik was een man toen de zon weer opkwam,
En het werd zomer (zomer),
En het werd zomer,
Toen was het zomer.