Jans Pommerans

{transcribed by Adri Verhoef, 1-5-1998}

Ja...
Ja...

In Nieuweschans, daar woont een meid
Levensvol van magerheid
Een lange, dunne rariteit
Een paling van een meid
Als je ze aankijkt, wist je pas
Wat voor, of zij, of achter was
Ze kon wel door een lampenglas
En ieder zei: 't Is kras

[chorus]:
Jans Pommerans uit Nieuweschans
O, wat een plank van een meid is dat
Jans Pommerans uit Nieuweschans
Wat een plank van een meid is dat

Ja, 't gaat gewoon door
Tweede couplet

Ja, Jans had in haar knokig lijf
Meer lust dan menig ander wijf
Ze was een stok, maar lang niet stijf
Ze had wel zin voor vijf
O gut o gut, was ik maar vol
En niet zo'n lange, dunne tol
Geen man gaat met mij aan de rol
Ook ik wil wel 's lol

Ja, [chorus]

Ja, Jans gaat nou hoger

Toen kwam een rare kermisklant
Die tastte nader met zijn hand
"Niet daar, da's mijn achterkant"
En zij werd overmand
Ziezo, dat was toen voor elkaar
Ze dacht: Vooruit, nou groeien maar
Ze kreeg zowaar een borstenpaar
En lonkend liep ze daar

Ja, Jans Pommerans uit Nieuweschans
Die was sindsdien heel wat mans
Jans Pommerans uit Nieuweschans
Had alsmaar reuzesjans

Derde couplet, de moraal

Ze bracht het ganse dorp van streek
De dominee vergat z'n preek
De vissen sprongen uit de beek
Als Jans maar naar ze keek
Ze liep te pronken als een pauw
Ze lag geen nacht meer in de kou
Ze kreeg wie ze maar hebben wou
Maar ja, het eind kwam gauw

Ze kreeg een tweeling, dat was dat
Maar toen ze 't ding gekregen had
Was Jans weer mager als een lat
En zong de hele stad:

[chorus]

Jans Pommerans uit Nieuweschans
O, wat een plank van een meid is dat
Jans Pommerans uit Nieuweschans
Wat een plank (Wat een plank)
Wat een plank (Wat een plank)
Wat een plank van een meid is dat...

Ja ja.