Deze week in de Spotlight: de nieuwe single van Beyoncé.
In de popmuziek is het tegenwoordig meer regel dan uitzondering dat artiesten experimenteren met genres. Wanneer je continu binnen je eigen comfortzone blijft, wordt dat al snel gezien als saai en weinig avontuurlijk. Toch is er nog een verschil tussen experimenteren met invloeden uit andere genres of jezelf compleet opnieuw uitvinden. De huidige twee grootste popsterren ter wereld, Beyoncé en Taylor Swift, doen dat zonder enige moeite.
We herinneren ons allemaal Taylor’s overgang van countryartiest naar popster. Nu doet Queen Bey het tegenovergestelde. Ze verlaat haar ‘thuisgenre’ R&B en de housebeats van haar vorige album Renaissance en komt met een volledig countryalbum. Act II is de opvolger van Renaissance en lijkt een trilogie te gaan vormen waarin ze zich volledig onderdompelt in een voor haar relatief nieuwe wereld. Een wereld die in de afgelopen decennia steeds witter is geworden, maar zijn oorsprong kent in zwarte cultuur. Het is een ontzettend spannend concept dat alleen maar kan komen van de meest innovatieve en vooruitstrevende artiest die momenteel bestaat. Maar hoe klinkt Beyoncé nou eigenlijk als countryartiest?
Het antwoord kregen we toen ze vorige week, tijdens de Super Bowl, de eerste twee singles van Act II uit het niets uitbracht. Texas Hold ‘Em en 16 Carriages zijn niets minder dan hard bewijs dat ook countrymuziek haar als gegoten past. Met name Texas Hold ‘Em klinkt als een heerlijk zomers, klassiek countryliedje gezongen door de zalvende stem van Beyoncé. Op papier zou het niet moeten werken, maar dat doet het in de praktijk absoluut wel. De enige vraag die overblijft na het luisteren van deze twee ijzersterke tracks is toch wel: is er überhaupt iets dat Beyoncé niet kan?
