Op Koningsdag stond het Nederlands product centraal op de Nederlandse radio. Je hoorde alleen maar muziek van Nederlandse artiesten. Maar wat zijn nu de vijf succesvolste Nederlandse acts in de lange geschiedenis van de Top 40? Je checkt de koninklijke 5 hier keurig op een rijtje.
1. Marco Borsato (12.932 punten)
Met 40 Top 40-hits, waarvan er maar liefst 15 op nummer 1 kwamen, is het niet verwonderlijk dat Marco Borsato de absolute koning is van de Nederlandse Top 40. Met Hoe Het Danst kwam hij vorig jaar weer een stapje dichter in de buurt van het absolute record van The Beatles. Die hebben met 16 nummer 1-hits het record van meeste hits op 1 in handen. Borsato stond in 1990 voor het eerst in de Top 40 met zijn winnende track bij de Soundmixshow, At This Moment. Na twee Top 40-hits in het Italiaans stapte hij over op het Nederlands en dat bleek een voltreffer. Van ballads als Waarom Nou Jij, Afscheid Nemen Bestaat Niet en Margherita tot aan uptemponummers als Ik Leef Niet Meer Voor Jou, De Bestemming en Binnen: iedereen kan wel een track van de zanger meezingen.
2. Golden Earring (9093 punten)
Als je bands als Queen en U2 op afstand houdt, dan weet je dat je met een grote act te maken hebt. Golden Earring is misschien wel het eerste grote exportproduct in de Nederlandse muziek. De band stond al in de jaren 70 in de hitlijsten van de UK en de Verenigde Staten en is nu nog steeds regelmatig te horen op radiostations in die landen. Maar liefst 47 keer stond de band in de Nederlandse Top 40 en dat begon al in 1965, toen The Golden Earrings een top 10-hit scoorden met Please Go. Dat was toen nog met zanger Frans Krassenberg, die later werd opgevolgd door Barry Hay. Met hem veroverden de Hagenezen de wereld met legendarische hits als Radar Love, When The Lady Smiles en Twilight Zone. Vijf tracks kwamen op de eerste plaats van de Top 40 terecht, waaronder de zojuist genoemde classics en Dong-Dong-Di-Ki-Di-Gi-Dong en Back Home.
3. Anouk (8957 punten)
Slechts één zangeres wist solo tot de top van dit lijstje door te dringen, maar het is niet de minste. Met Mood Indigo leren we Anouk in 1996 kennen. Helaas bereikte die track alleen de Tipparade. Een jaar later was het wel raak met Nobody’s Wife. Die hit wist tot de tweede plek te komen en daarmee was de naam Anouk in één klap gevestigd. Sterker nog: het zou pas tot 2001 duren voordat één van haar nummers de Top 40 niet wist te bereiken (haar track Love, red.). It’s So Hard, Sacrifice, en R U Kiddin’ Me: het werden allemaal hits. In de zero’s ging de zangeres vrolijk door met kneiters de lijst in slingeren. Ze scoorde met onder andere Don’t, Girl en Lost. Three Days In A Row was in 2009 een nummer 1-hit en nog altijd is dat haar enige. Vier keer bleef ze op de tweede plaats hangen. Geen schande voor een artiest die inmiddels op 36 Top 40-hits staat. 15 daarvan kwamen er in de top 10.
4. BZN (8393 punten)
Maar liefst 55 Top 40-hits scoorde BZN. Voor de eerste hit van de Volendamse band moeten we terug naar 1968, toen Waiting For You tot de 24ste plaats kwam. Daarna volgden er dus nog 54, waaronder 22 top 10-hits. Twee daarvan bereikten de eerste plaats: Mon Amour in 1976 en Pearlydumm in 1980. Door de jaren heen veranderde de sound van de band een aantal keer. Dat lijkt achteraf het recept voor het hoge aantal Top 40-hits. Het begon met een stevige rocksound en ging later naar melodieuze pop. Zanger Jan Veerman was in het begin het boegbeeld van de groep, maar doordat de groep in het begin van de jaren 70 een ander geluid wilde moest hij plaatsmaken voor voormalig drummer Jan Keizer. Hij zou tot het stoppen van de band in 2007 het boegbeeld blijven. In de tweede helft van de jaren 70 voegde Anny Schilder zich bij de groep. Later was Carola Smit de zangeres van de Band Zonder Naam.
5. The Cats (8077 punten)
Op nummer 5 vinden we die andere Volendamse band die de Top 40 met regelmaat wist te bezetten. Dat begon met What A Crazy Life in 1968 en duurde voort tot aan de bescheiden laatste Top 40-hit She’s So In Love. Vijf keer stonden The Cats op nummer 1 in de Nederlandse Top 40. Lea was in 1968 de eerste, waarna ook Why, Marian, Where Have I Been Wrong en Be My Day op de meest felbegeerde plek van de lijst mochten staan. Tot 1968 was Cees Veerman de stem van de groep, maar de bandleden werden enthousiast van het stemgeluid van Piet Veerman. Hij werd dan ook verkozen tot zanger, ondanks protesten van hun label. Een wisseling met grote gevolgen, want wie nu aan The Cats denkt, denkt aan Piet Veerman. Daarnaast was Arnold Mühren ook een stille kracht. Hij schreef bijvoorbeeld de nummer 1-hit Lea, terwijl ook Veerman steeds beter werd in het schrijven van liedjes. In 1985 ging de groep met de nodige conflicten uit elkaar.
