De Laatste Roos

Hij had haar verlaten.
Haar hart was gebroken.
Ze had om te leven.
Geen levensmoed meer.
Ze lag voor het venster.
En keek naar de rozen.
Met glansloze ogen.
En iedere keer.

Als de laatste roos .
Is uitgebloeid.
Dan weer ik dat.
Ik scheiden moet.
Als de laatste roos.
Is uit gebloeid.
Dan is dat ook.
Mijn laatste groet.

De zomer verstreek.
En de herfst kwam nader.
De rozen verdorden.
Er stond er nog een.
En steeds zei het meisje.
Aan moeder en vader.
Ik wacht op het laatste.
En dan ga ik heen.

Als de laatste roos .
Is uitgebloeid.
Dan weer ik dat.
Ik scheiden moet.
Als de laatste roos.
Is uit gebloeid.
Dan is dat ook.
Mijn laatste groet.

En eens op een morgen
Toen was ze verdwenen
De laatste der rozen
Zag zij niet meer staan
Maar daar bij haar bed was
Haar liefste verschenen
Hij plukte die roos
En hij bood haar die aan

Als de laatste roos
Is uitgebloeid
Dan weet ik dat
Ik scheiden moet
Als de laatste roos
Is uitgebloeid
Dan is dat ook
Mijn laatste groet

Hij zei tot het meisje
Kun jij me vergeven
Toe neem deze roos
Die ik plukte voor jou
En wenende zei ze
Nu wil ik weer leven
Want met deze roos
Toon je spijt en berouw

Toen de laatste roos
Was uitgebloeid
Kwam veel geluk
Voor hem en haar
Toen de laatste roos
Was uitgebloeid
Toen werden zij
Voorgoed een paar

Toen werden zij
Voorgoed een paar.