Willem Duyn

Songtekst

{transcribed by Adri Verhoef, 13-12-1997}

Het is nu al meer dan zo'n jaartje of zeven geleden
Ik weet het nog heel goed, nou, dat was me een tijd
'k Verdiende veel geld en ik wilde het ook goed besteden
Nou, dat is me gelukt, binnen een jaar was ik 't allemaal kwijt

[chorus]:
Ik zwaaide dag en nacht maar met m'n gouwe vinger rond, ja, ja
Dacht dat iedereen me dan fantastisch vond, ja, ja
Dus ik draafde en dolde maar door
Waar had ik die poen anders voor?
Laat ze maar kletsen:
Wat een rare man
Wat een rare man

Ik leefde maar raak, dat is waar, moet ik eerlijk bekennen
Wat een ander daarvan dacht, nou, dat deed me geen fluit
Ja, ik vond 't te gek om m'n vrienden en mezelf te verwennen
Maar achter m'n rug lachten zij me heel hartelijk uit

[chorus]

Dus ik kwam in de goot, ja, daar kon je natuurlijk op wachten
De vrienden die ik had, heb ik nooit meer gezien
Niet dat 't me spijt, want ik zie ze nog vaak in gedachten
En ze komen beslist boven water als ik weer wat verdien

ik zwaaide dag en nacht maar met m'n gouwe vinger rond, ja, ja
Dacht dat iedereen me dan fantastisch vond, ja, ja
Ook de kinderen, die hadden me door
'k Hoor hun stemmen nog vaak in m'n oor
Ik hoor ze zingen:
(Wat een rare man) [4x]
Jullie moeten niet zeuren / (Wat een rare man)
Dit zal me nooit meer gebeuren / (Wat een rare man)
Maar wat gedaan is, is gedaan

Ik zwaaide dag en nacht maar met m'n gouwe vinger rond, ja, ja
Dacht dat iedereen me dan fantastisch vond, ja, ja
[4x] [fade]