Nieuws
Top 4

Top 4: The Spencer Davis Group

Top 4: The Spencer Davis Group
The Spencer Davis Group 

Spencer Davis is op 81-jarige leeftijd overleden. Amper twee weken na Eddie Van Halen nemen we opnieuw afscheid van een gitarist die zijn naam gaf aan zijn eigen band. In deze speciale top 4 zetten we de vier grootste hits van The Spencer Davis Group op een rij.

1 Gimme Some Lovin

De grootste hit van The Spencer Davis Group is Gimme Some Lovin. In december 1966 bereikte dat nummer de vierde plaats in de Nederlandse Top 40. Gimme Some Lovin was al de derde hitsingle van de Britse groep in ons land, maar pas de eerste die door de leden zelf was geschreven. Naast gitarist Spencer Davis bestond de groep uit leadzanger Steve Winwood, zijn broer Muff Winwood op bas en Pete York op drums. Muff vertelde ooit in een interview dat Gimme Some Lovin in slechts een uur is geschreven. Het was ook de eerste single van de groep die een groot succes werd in de Verenigde Staten. Daar bereikte het nummer de zevende plaats. In 1980 werd Gimme Some Lovin' opnieuw een bescheiden hit in de uitvoering van The Blues Brothers, nadat zij het hadden opgenomen voor hun speelfilm. Het zou ook goed kunnen dat je melodie kent van de cover Sollicitere van de Limburgse eendagsvlieg Janse Bagge Band. Deze versie kwam in 1983 in de top 10.

2 I'm A Man

Ook I'm A Man zou je dankzij een cover kunnen kennen. In 1969 had de Amerikaanse band Chicago er een hit mee die het bijna even goed deed als het origineel. Chicago haalde de dertiende plaats, maar de versie van The Spencer Davis Group kwam in februari 1967 tot nummer 8. I'm A Man was de laatste single van de groep waarop de gebroeders Winwood te horen waren. Terwijl het nummer nog in de Top 40 stond, verlieten de broers The Spencer Davis Group. Steve Winwood richtte een maand later zijn eigen groep Traffic op. In een minidocumentaire van Top 2000 à Gogo uit 2003 vertelde hij dat je de muzikale koers die hij met Traffic zou gaan varen al kon horen op I'm A Man. De laatste single in de originele bezetting van The Spencer Davis Group kenmerkt zich met name door Caribische invloeden. Spencer Davis en Pete York gingen na het vertrek van de Winwoods door met een nieuwe zanger-toetsenist en gitarist.

3 Keep On Running

The Spencer Davis Group werd in 1963 opgericht in Birmingham. De in Wales geboren Spencer Davis was afgestudeerd als leraar Duits, maar omdat hij niet direct werk kon vinden, wilde hij in de tussentijd geld verdienen als muzikant. Een jaar later werd de groep ontdekt door Chris Blackwell, een van de oprichters van Island Records. Hij werd hun manager en producer. De groep werd vernoemd naar Spencer Davis, omdat hij als enige van de leden het leuk vond om interviews te geven. Bovendien had hij een lekker bekkende naam. Aanvankelijk nam de groep covers van Amerikaanse nummers op, maar eind 1965 liet Blackwell de groep een nummer van de Jamaicaanse reggaeartiest Jackie Edwards opnemen. Dat was Keep On Running. Na drie bescheiden hitjes in de Britse hitlijst werd dit de eerste nummer 1-hit voor de groep. Ook de opvolger Sombody Help Me, eveneens geschreven door Jackie Edwards, bereikte de eerste plaats. In Nederland waren dit de eerste twee hits van de groep. Hier haalde The Spencer Davis Group met deze nummers repsectievelijk de 20e en de 26e plaats in de Top 40.

4 Time Seller

Time Seller is de enige top 3-hit van The Spencer Davis Group in ons land. Eigenlijk is het de op een na grootste hit van de groep, maar de punten van de maxi-single Maxigold uit 1971 hebben we voor dit overzicht bij bovenstaande hits opgeteld. Maxigold haalde de zevende plaats in de Top 40 en bevatte alle hierboven genoteerde hits plus When I Come Home, een derde Jackie Edwards-compositie die in Engeland de twaalfde plaats had gehaald. Anno 1971 lag The Spencer Davis Group al uit elkaar. Na het vertrek van Steve en Muff Winwood was Time Seller in Nederland weliswaar een grote hit geworden, maar in het buitenland bleef het succes beperkt. Het psychedelische nummer Time Seller werd gezongen door nieuwkomer Eddie Hardin, begeleid door de nieuwe gitarist Phil Sawyer. Deze werd later nog vervangen door Ray Fenwick, die eerder nog bij Tee-Set en After Tea had gespeeld, maar in deze nieuwe bezetting kwam de groep niet verder dan de Tipparade met hun After Tea-cover After Tea.

In 1973 kwam The Spencer Davis Group in de laatste bezetting weer bij elkaar en namen ze twee albums op. Het succes van weleer keerde echter niet meer terug en een jaar later hield de groep er alweer mee op. Eind jaren 70 kreeg Spencer Davis een baan achter de schermen bij Island Records. In de 21e eeuw begon de inmiddels in Californië woonachtige muzikant weer op te treden met zijn groep, aan beide kanten van de Atlantische Oceaan. Daarbij trad hij in Europa met een andere bezetting op dan in Amerika. Afgelopen maandag overleed Spencer Davis op 81-jarige leeftijd in het ziekenhuis waar hij werd behandeld voor een longontsteking. Hij laat zijn vriendin June, drie kinderen en vijf kleinkinderen achter.

(Foto: Nationaal Archief / Anefo)

(21-10-2020)

Sta Top 40 toe om nieuws en updates te sturen