Giorgio Sanches bracht onlangs met Team Rush Hour de track Betasten uit en die wordt flink gestreamd. Daarnaast is hij in Spangas te zien als Mo. Een gesprek op een terras in Amstelveen, over zijn verleden, zijn toekomst en zijn helden. “Het is gewoon zo mooi dat je mensen kan raken met muziek.”
Hoe zijn jij en Team Rush Hour tot elkaar gekomen?
“Een paar jaar geleden dook ik met verschillende producers de studio in en hebben we heel veel sessies gedaan. Met Krankjoram, Monsif, Reverse... Monsif kende ik van vroeger en wij zijn nog steeds cool. Uit die sessies is eigenlijk maar één track uitgekomen, Ik Wil Dat Je Ziet, waar ook Dio op te horen is. Ik heb die track gemaakt en Dio vond hem heel dope. Toen heeft TopNotch besloten om dat nummer op het album van Dio te zetten en we hebben ook een clip bij dat nummer geschoten.”
Vlak daarna benaderde Team Rush Hour mij voor een studiosessie en daar is Way Up uit ontstaan, de eerste track die we samen uitbrachten. De vibe met Team Rush Hour was gewoon echt goed en het klikte meteen. Dus planden we nog een sessie en zijn we naar Kos geweest om de video van Way Up te schieten en op te treden. En toen merkten we dat we echt ‘broers’ waren. Ik kan gewoon alles tegen ze zeggen en zij kunnen altijd bij mij terecht. Ik heb op muzikaal gebied nog nooit zo’n goede klik met iemand gehad. Dat is gewoon heel chill, want dan komt er ook goede muziek uit.”
Wie kwam er op het idee van Betasten?
“Betasten heb ik samen met Mitch Capo geschreven, terwijl Team Rush Hour voor de beat zorgde. Die track hadden we al een half jaar liggen. Team Rush Hour benaderde Gio en F1rstman om het nummer nog net dat beetje extra te geven. Die waren daar wel voor in en zo kwam de huidige versie van Betasten ter wereld. Van de tracks die uitgekomen zijn, is dat nummer zeker mijn favoriete track. Qua productie, qua kwaliteit en qua hitpotentie vind ik het zó’n sterk liedje. Maar ik heb nog wel een aantal tracks liggen, waarvan ik zeker wel denk dat mensen dat leuk gaan vinden. Daar zitten ook nummers bij met Team Rush Hour. Jullie kunnen dus nog wel wat verwachten van ons.”
In de video van Betasten speel je een behoorlijke versierder. Ben je dat in het echt ook?
“Ik ben best wel verlegen en misschien kom ik niet zo over, maar ik kom pas helemaal los als ik iemand heel goed ken. Ik heb nu ook een vriendin, dus dan versier je niet zo snel iemand meer. Maar daarvoor… Ja, natuurlijk vindt iedereen flirten leuk. Ook Mo, mijn personage in Spangas, is een beetje een flirt. In dat opzicht lijk ik wel een beetje op hem.”
Heb je een verlanglijstje met artiesten met wie je zeker nog wil samenwerken?
“Er zijn drie artiesten waar ik echt nog mee zou willen werken en dat zijn Frenna, Ronnie Flex en Jonna Fraser. Een mix van die drie, dat is de muziek die ik zou willen maken. Frenna bepaalt nu een beetje het geluid in de hitlijsten en als Ronnie Flex een album dropt, is het alleen maar kwaliteit. Hetzelfde geldt voor Jonna Fraser, zijn vibes inspireren mij heel erg. En ik ga het gewoon zeggen ook, ik heb al samengewerkt met Dopebwoy, Joe en Melissa Lopes. Ik heb dus al wat tracks liggen, maar dat moet nog wel allemaal afgemaakt worden. Ik ben ook van plan om binnenkort met Bruno Prent, die Dylan speelt in Spangas, wat muziek te gaan maken. Ook hij heeft al wat tracks uitgebracht. Hij is sowieso een toffe gast en hij kan ook heel goed schrijven. Hij is een soort van vader voor ons op de set.”
Ben je van plan om ook solonummers uit te brengen?
“Zeker. Vroeger was mijn artiestennaam Giorgio, maar nu is dat Giorgio Sanches. Met mijn echte achternaam dus. Het is een nieuwe stap. Alle dingen rond het Junior Songfestival zijn wel geweest. Het is een afgesloten geheel. Ik richt me nu voornamelijk op urban, pop en dat soort vibes. Ik zeg niet per se clubmuziek, want ik wil ook gewoon popnummers uitbrengen. Ik wil zo veel mogelijk maken op dit moment en kijken wat me het beste ligt.” Mijn verse op Betasten zit een beetje tussen zang en rap in. Het is wel spelen met woorden, maar ik zie mezelf echt niet als rapper. Er zijn nu zoveel goede rappers, dat ik niet zou durven zeggen dat ik een rapper ben.”
Je voetbalt bij Amstelveen, je zingt, je acteert. Waar ligt je voorkeur?
“Muziek en acteren vind ik het leukst. Het is een combinatie die mogelijk is, maar hij moet nog wel geaccepteerd worden door het publiek, vind ik. Wie weet, ben ik de eerste, wie weet is er iemand die eerder is… Mensen denken vaak dat jij het personage bent, dat je speelt in een serie. Ik speel Mo in Spangas, maar ik ben gewoon Giorgio. Als ik muziek uitbreng, ben ik ook Giorgio Sanches en ben ik niet Mo. Dat is een verschil dat mensen nog moeten gaan accepteren. Heel veel mensen weten bijvoorbeeld niet dat Drake vroeger acteerde in Degrassi: The Next Generation en nu is hij de grootste rapper van de wereld. Hier in Nederland merk ik nog steeds dat mensen denken dat ik geen muziek kan maken, omdat ik acteer. Het zijn twee verschillende dingen. Ik denk dat daar nog wel ruimte zit.”
Wat maakt de combinatie zingen en acteren zo leuk?
“Ik vind het met acteren heel vet dat ik als mijn personage dingen kan doen, die ik zelf niet zo snel zou doen. Het inleven in een personage vind ik gewoon zo mooi en zo leuk om te doen. Dat zou ik ook echt mijn leven lang willen doen. Het zwaarste van acteren, is het leren van teksten. Op de set van Spangas ben ik nooit moe. Doordat het zo leuk is, heb je niet eens tijd om te denken aan vermoeidheid. Maar zodra je thuiskomt, voel je wel dat je kapot bent. Dan wil je het liefst slapen, maar moet je nog je teksten leren. Ik werk wel dagen vooruit en zorg dat ik mijn tekst twee dagen van tevoren al zo goed als ken. De avond voor de opname neem ik het dan nog wel even door. Dat is wel pittig, ja. En met mijn muziek vind ik het ook gewoon heel cool om mensen blij te maken. Ik heb met Team Rush Hour op Koningsdag op Kingdance gestaan in Zwolle en dat was het mooiste moment – op muzikaal gebied – uit mijn leven. Dat was echt sick! Het publiek zong daar mijn tracks gewoon mee… Het was niet normaal!”
Wie zijn jouw muzikale helden?
“Ik heb eigenlijk twee echte voorbeelden: Chris Brown en Justin Bieber. En dat is puur omdat Chris Brown eigenlijk een alleskunner is: hij kan zingen, hij kan dansen, hij kan acteren… Dat is wat ik ook graag zou willen. Ik ben er nog lang niet, ik wil gewoon nog heel veel leren. Justin Bieber is net zo’n groot talent als Chris. Het is gewoon zo mooi dat je mensen kan raken met muziek. Ik heb ooit één keer een track gemaakt met Krankjoram en dat nummer heb ik laten horen aan Latifah, die toen ook in de studio zat. Zij werd er zo emotioneel van en op dat moment besefte ik van: wow. Dat ik iemand echt zo kan raken… Mijn moeder kan ik natuurlijk sowieso een bepaald gevoel geven met mijn muziek. Maar een buitenstaander… Dat is toch wel even wat anders.”
Welke drie hits hebben je het meest geïnspireerd?
“Om beginnen: No Air van Jordin Sparks en Chris Brown. Dat is voor mij wel een track die echt vet blijft, hoe vaak ik ‘m ook beluister. Say You Won’t Let Go van James Arthur zing ik heel vaak. Die track heeft geen speciale betekenis voor me, maar als ik in een bepaalde emotie zit, omschrijft het wel heel veel. Break Even van The Script is ook een track die ik bijzonder vind. Dat nummer had een medekandidaat bij The Voice Kids gezongen en hij had het zo goed gezongen, dat het me enorm inspireerde om het ook zo te doen. Toen ben ik heel veel gaan oefenen om die hoge noten te kunnen raken en op een gegeven moment lukte dat. Ik vind mezelf niet de beste zanger, want er zijn heel veel goede zangers. Maar dat was wel het moment dat ik wist: ik kan zingen.”
Voor welke tracks zet je momenteel je radio harder?
“Ik luister sowieso best wel veel Nederlandstalige muziek. Haal Me Naar Boven van Ronnie Flex en Sarita Lorena vind ik echt heel vet en Dichterbij Je van Lil Kleine. Ik vind het heel vet wat die laatste heeft bereikt. Ik denk dat hij heel veel deuren opent voor nieuw talent en nieuwe muziek. En als je de Ziggo Dome uitverkoopt, verdien je wel een schouderklopje. Dan heb je iedereen de mond gesnoerd. Ik heb hem zelf nog nooit echt ontmoet, hoewel mijn neef die bij Lazio voetbalt een vriendin heeft die veel voor hem doet. Ik wacht eigenlijk nog op een eerste kennismaking tussen Lil Kleine en mij en wie weet wat dat dan gaat brengen…”
Was het op de middelbare school al duidelijk dat je iets met muziek en acteren ging doen?
“Het begon eigenlijk nog eerder. In groep 7 had ik een juffrouw die een vriendin had die bij een castingbureau werkte. Op een dag zochten ze een jongen voor de korte film Zes tips om een goede voetballer te worden. Ik was altijd al bezig met entertainen, wilde altijd al in de belangstelling staan en presenteren, muziek maken, acteren, zingen. Dus op een dag kwam ik thuis met dat briefje van de juf over die casting en toen zei ik tegen mijn moeder: “Ik ga me gewoon inschrijven!” Dat deed ik en ik mocht op auditie komen. Ik heb toen maar één auditieronde hoeven te doen en ik kreeg de rol al. Daarna was ik te zien in de bioscoopfilm Tony 10. In de brugklas begon ik interesse te krijgen in zingen en daar ben ik toen serieus mee aan de slag gegaan. Ik zong overal wel, waar ik ook kwam. Ik heb ook nooit zangles gehad, heb het zelf aangeleerd. Er was een andere jongen op school, die heel veel zong. We hadden op woensdag iets met crea en toen gingen we steeds wedstrijdjes zingen doen. Twee andere vrienden moesten dan zeggen wie ze beter vonden. Doordat we deze battles bleven houden, ging het niveau ook steeds meer omhoog. Toen heb ik me dus vol op het zingen gestort, dus eigenlijk heb ik veel aan die jongen gehad.”
Later deed je mee aan het Junior Songfestival.
“Ik heb in de film Mees Kees gespeeld. Er zou toen ook een tweede deel van komen, maar ik deed ook al mee aan het Junior Songfestival. Toen moest ik de keuze maken tussen film en muziek. Uiteindelijk koos ik voor dat laatste. Het Junior Songfestival heeft me veel ervaring gegeven. Ik ben dat programma nog altijd heel erg dankbaar. Ik heb daar zeker anderhalf tot twee jaar nog op kunnen teren. Ik ben nog bij de Kids Top 20 geweest, ik heb opgetreden op het Zapp Sinterklaasfeest voor 14.000 man... Het Junior Songfestival is altijd betrokken gebleven bij wat ik doe. Als ik iets uitbreng, posten ze het, ze vragen hoe het met me gaat. Ik vind dat gewoon echt heel mooi. Het is echt niet zo van, je doet een liveshow, je ligt eruit en je hoort er nooit meer wat van. Het is in mijn ogen ook echt een springplank als je echt iets voor je zelf wil. Als je ook kijkt naar anderen van mijn jaar, zoals Sarah & Julia, die zijn ook gewoon goed bezig. Sarah studeert nu aan een muziekschool in Londen, Julia speelt nu in een serie en ze zitten allebei in de 100 van All Together Now… Zo zie je dat we uiteindelijk allemaal wel op onze plek komen.”
Daarna ging het qua rollen wat minder.
“Ik heb in die tijd na het Junior Songfestival ook nog wel wat films gedaan, maar rond mijn vijftiende kreeg ik geen rollen meer. Dat was puur omdat ik aan het veranderen was van kind naar jongvolwassene, want meestal zoeken ze of het een of het ander. Dat was wel een periode waarin ik in paniek raakte, want ik wilde dit zo graag en als er dan niets komt, is dat frustrerend. Met muziek bleef ik doorgaan en gelukkig kwam ook het acteren weer terug in mijn leven. In 2017 was ik te zien in Celblok H. Het was mijn eerste rol in lange tijd. Gelijk daarna kreeg ik een rolletje in Flikken Rotterdam, speelde ik in de korte film Sex Ding en was ik te zien in commercials.”
Heb je weleens met negatieve reacties te maken gekregen?
“Er zijn veel mensen negatief over me geweest. Ik heb natuurlijk ook met The Voice Kids meegedaan en daar heb ik alleen The Blind Auditions gehaald. En daarna, in de eerste klas, kreeg ik een heel vervelende periode. Je was gewoon een doelwit op school. Ze gingen me niet pesten ofzo, maar ze zeiden wel dingen tegen me. Dat kan je toch wel onzeker maken en dat is gewoon heel rot. Daarna kwam het Junior Songfestival en dat ging beter. Als het goed gaat heb je ineens heel veel vrienden en als het minder gaat, dan hebben mensen wat over je te zeggen. Ik heb zeker wel gehad dat mensen tegen me zeiden dat wat ik deed, niet vet was. Ik heb ook heel veel respect voor Famke Louise, dat zij zo sterk blijft en schijt blijft houden aan wat iedereen vindt. Je moet gewoon altijd in jezelf blijven geloven. Ik moet nog zo veel leren en ik ben ook hongerig om dat te doen. Op een dag wil ik zijn, waar ik wil zijn.”
Hoe zie jij jezelf over pak ‘m beet vijf jaar?
“Over vijf jaar ben ik een steady artiest en wil ik vier bioscoopfilms hebben gedaan. Maar het belangrijkste is dat ik dan een nog betere artiest wil zijn en dat ik ieder weekend optredens heb. Heel veel plekken zien en door het hele land toeren, dat is wel mijn droom.”
Betasten van Team Rush Hour, F1rstman, Giorgio Sanches en Gio is nu te streamen op Spotify!
Foto's: Instagram, YouTube
(01/06/2019)
