De jaren 90 waren de bakermat van de dance. Het werd eerst ‘house’ genoemd, maar al rap ontwikkelde zich allerlei verschillende vormen van deze elektronische voortzetting van de disco uit de jaren 70 en 80.
Uiteraard had je ook meteen behoorlijk wat commerciële opzetjes. Alles werd van tevoren bedacht: de dansjes, de kleding, het uiterlijk. 2 Unlimited was zo’n gezelschap. Maar toch nét even anders, met twee Belgische producers en twee Nederlandse artiesten om het voor te dragen. Ray Slijngaard en Anita Doth kweten zich bijzonder goed van hun taak.Nadat zij zich in eerste instantie keurig aan de regeltjes van het duo Jean-Paul DeCoster en Phil Wilde hielden, ontstegen zij het gecreëerde sprookje. Tijdens een lange treinreis die ik in 1994 met onder andere Lex Harding maakte, kwamen we terecht in de enige discotheek van Mongolië. Wat onwennig stapten we naar binnen en bestelden een biertje. Gevaarlijk uitziende mannen tuurden naar ons. Het alom bekende ‘No No, No No No No’ klonk uit de speakers en toen wij uitlegden uit hetzelfde land te komen als 2 Unlimited, waren we vrienden voor het leven.
Eriks Hitdossier verschijnt wekelijks in Veronica Magazine
(10-01-2014)
