Een van de meest extravagante artiesten die ik ooit van dichtbij heb mogen aanschouwen is Grace Jones. Deze vrouw met het kapsel als van een champagnekurk, scoorde grote hits in de jaren tachtig. Dat kwam ook door haar opvallende videoclips, die feitelijk als moderne kunst kunnen worden beschouwd. Al zal de mening toentertijd ook net zo goed ‘arty farty’ geweest kunnen zijn.
Inmiddels kunnen we constateren dat haar werk de tand des tijds ruimschoots heeft overleefd. De eerste keer dat ik haar tegenkwam, was in Zuid-Afrika, waar zij voor de Miss Universe verkiezing een van de prijzen mocht uitreiken. In het zeer luxe Sun City mocht zij uiteraard in een ruime suite slapen. Ik begreep dat zij haar badkuip had gevuld met champagne – koud?! – en dat zij tot op de dag van vandaag de rekening daarvoor nog moet voldoen.Grace Jones kwam ook vaak naar Amsterdam om op te treden in de roemruchte It. Jaren later zat ik aan een barretje op een Ibiziaans strandje te wachten op iemand. Ik keek om mij heen. En zag ineens dat silhouet! Daar zat ze, gewoon, zonder make-up, een drankje te doen. Wat een bijzondere vrouw! Ik probeerde nog achter de waarheid van het verhaal uit Zuid-Afrika te komen, maar helaas. Voor mij is Slave To The Rythm haar beste plaat. Kwam in 1985 tot nummer 3 in de Top 40. (07-06-2014)
