Beatles

Artiestinformatie

Land	Verenigd Koninkrijk

Deze uit het Verenigd Koninkrijk afkomstige popgroep werd opgericht door John Lennon en Paul McCartney. Al snel voegde George Harrison zich bij de groep. Een vriend van John Lennon, Stuart Sutcliffe, kwam bij de band als basgitarist. Stuart was degene die voorstelde om de bandnaam te veranderen in The Beetles, een eerbetoon aan Buddy Holly and The Crickets. Later dat jaar werd de naam Silver Beatles en nog wat later volgde de definitieve naam The Beatles.


Op zoek naar een drummer kwam Pete Best als winnaar uit de auditie. Nadat de band een aantal perioden in Hamburg waren verdwijnt Sutcliffe weer en neemt McCartney de basgitaar over. Ze gingen in 1962 als viermansgroep verder. Brain Epstein wordt hun manager. Niet veel later krijgen ze het tragische nieuws te horen dat Sutcliffe is overleden aan een hersenbloeding.


Epstein probeert de band los te krijgen van het platencontract dat ze op dat moment hebben bij Polydor. Wanneer dat lukt brengt hij ze onder bij het Parlophone-label. Hun eerste opnames vinden plaats in Abbey Road Studios in Londen. Er is direct commentaar over het drumtalent van Best en in augustus wordt hij vervangen door Ringo Starr (Richard Starkey is zijn echte naam).


Hun eerste single in deze bezetting, genaamd Love Me Do, komt uit in 1963. De single is afkomstig van hun album Please Please Me. Op dit album staan een aantal covers en eigen werk.


Epstein sluit een contract met Capitol Records in de Verenigde Staten, die de albums voor The Beatles daar gaat distribueren. The Beatles besluiten om pas te gaan optreden in de Verenigde Staten als ze daar op nummer 1 staan. Capitol heeft ruim een jaar geen singles uitgebracht in de Verenigde Staten. Later heeft het onafhankelijke label Vee-Jay een aantal singles wel uitgebracht.


Het verschijnsel Beatlemania wordt geboren. De pers geeft dit verschijnsel de naam door de vele schreeuwende fans.


Nadat Epstein een marketingcampagne regelde in samenwerking met de disc jockey Carrol James begon hun succes in de Verenigde Staten. Het nummer I Want To Hold Your Hand uit 1964 stond binnen een week op nummer 1 in de Amerikaanse Top 100.


In de jaren 1964 en 1965 waren The Beatles zeer actief met toeren. De heren deden Europa, Australië, Azië en de Verenigde Staten aan. Tussendoor waren ze nog druk met filmopnames voor A Hard Day’s Night en Help! De soundtrack A Hard Day’s Night wordt gezien als het album waarop ze echt zichzelf zijn. Ze laten hun eigen geluid horen en zijn minder beïnvloed door andere stromingen zoals op hun eerdere albums.


Op 15 augustus 1965 geven ze in het Shea Stadium-concert hun legendarische optreden voor 56.000 fans. Later dat jaar komt er over het viertal een tekenfilmserie die wordt uitgezonden op tv in de Verenigde Staten.


In 1966 besluiten The Beatles na hun concert in Candlestick Park (in San Francisco) te stoppen met toeren. Het reizen viel hen zwaar en ook het schreeuwen van de fans door hun muziek heen maakte het niet meer zo leuk. Wat ook nog meespeelde was dat Lennon zijn uitspraak dat The Beatles populairder waren dan Jezus niet in dank werd afgenomen in de Verenigde Staten.


In 1967 verscheen het album Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band. Veel critici noemen dit de plaat waarop hun artistieke hoogtepunt te horen is. Ze hebben geen singles uitgebracht van dit album. Het album is zelfs een mijlpaal in de popgeschiedenis. Dit door de innovatieve opnametechnieken en experimenten met nieuwe invloeden uit verschillende muziekstijlen. Albums werden vanaf dat moment belangrijk in de muziek en daar werd nu ook de populariteit aan afgemeten in plaats van de singles.


Brian Epstein overlijdt in de zomer van 1967 en dat zou het begin van het einde zijn voor The Beatles. Ze gingen vanaf dat moment alle zaken zelf regelen. Onder andere een kledinglijn, filmafdeling en muzieklabel onder de naam Apple Corps. Hey Jude was hun eerste single die ze op de Apple- label uitbrachten. Artiesten als James Taylor, Mary Hopkin, Jacky Lomax en Badfinger tekenden een contract bij Apple Corps. De filmafdeling leverde nog wel wat op. Met Yellow Submarine uit 1968 (wat gebaseerd is op de gelijknamige hit) boekten ze nog wel wat winst.


In 1968 brachten ze het dubbelalbum The Beatles uit, ook wel bekend als The White Album vanwege de minimalistische hoes. Bekende singles als Ob-La-Di, Ob-La-Da en Blackbird staan op dit album, maar de bekendste is het door Harrison geschreven While My Guitar Gently Weeps met Eric Clapton op gitaar. Dit is voor het eerst dat er een artiest die geen lid is van The Beatles meespeelt.


Onderlingen ruzies werden steeds groter. McCartney wierp zich op als leider en daar was Lennon niet zo blij mee, omdat hij de groep had opgericht. Lennon nam op zijn beurt zijn nieuwe liefje Yoko Ono mee de studio in en daar werden de andere Beatles weer niet zo blij van.


Er werd gestart met het Get Back-project, oftewel gaan toeren, een film, een single en een album. Maar het project lukte niet. Wel gaven ze op 30 januari 1969 een onaangekondigd optreden op het dak van het Apple-kantoor in Londen. Na een aantal nummers maakte de politie een einde aan het optreden. Een album kwam er niet, maar ze brachten nog wel de single Get Back uit. De film laat zien hoe de band uit elkaar valt.


Hun laatste succesvolle plaat brachten ze in 1969 uit, Abbey Road. Het laatste liedje op de plaat is heel toepasselijk, The End.


Lennon geeft aan de groep te verlaten, maar het nieuws werd niet naar buiten gebracht. De laatste keer dat The Beatles officieel samen waren was tijdens een fotosessie in 1969.


In 1970 verscheen het album Let It Be. Producer Phil Spector bracht dit album uit met opnames van de Get Back-sessies, waar The Beatles geen interesse meer in hadden. I Me Mine was de laatste opname-sessie van The Beatles zonder Lennon. McCartney brengt op datzelfde moment zijn eerste soloplaat uit met daarop een zelf opgenomen interview waarin hij zegt dat The Beatles niet meer zijn. “I didn’t leave The Beatles. The Beatles have left The Beatles, but no one wants to be the one to say the party is over”.


Meerdere malen is er geprobeerd de band weer bij elkaar te krijgen, totdat op 8 december 1980 John Lennon werd vermoord en het tijdperk van The Beatles definitief voorbij was.


Halverwege de jaren 90 werden er nog wel drie albums uitgebracht met speciale versies en outtakes van Beatles-nummers. De albums werden samengesteld door de overige leden en Yoko Ono.


George Harrison overleed op 29 november 2001 aan de gevolgen van kanker. Er werd een benefietconcert georganiseerd ter nagedachtenis aan Harrison door McCartney en Starr.


Het oeuvre van The Beatles is enorm. Zo staan ze op nummer 1 op de lijst van 100 invloedrijkste artiesten door het muziekblad Rolling Stone. Ze staan, als groep en individueel, in de Rock And Roll Hall Of Fame. Ze staan met 16 nummer 1-hits in de Nederlandse Top 40 op nummer 1! Ook in de Top 2000 zijn ze recordhouder. Ze hebben met maar liefst 58 nummers in die lijst gestaan. Ze hebben tien Grammy Awards, Academy Award For Best Original Song Score en vijftien Ivor Novello Awards gewonnen. Wereldwijd hebben ze meer dan 600 miljoen platen verkocht. The Beatles kregen in juni 1965, uit handen van Queen Elizabeth II, de onderscheiding Members Of The Order Of The Britisch Empire (MBE).