Phantoms

Op het Eindhovense Sint Joris College liggen in 1962 de wortels van The Phantoms: Roald van der Horst, Ad van de Ven en Fred Gundlach. Het eerste optreden is over de grens, in België. In een grote biertent speelt een Ober Bauernkapel en The Phantoms mogen de pauzes vullen. Ze hebben dan een oude radioversterker van 6 watt waar ze een zaalmicrofoon voor moeten zetten om boven het volk uit te komen. Het drumstel van Fred Gundlach bestaat onder andere uit een zinken wasketel. Die heeft hij volgestopt met oude jassen en een laken (met daarop de naam van de groep) ervoor gespannen. De groep heeft nauwelijks één nummer gespeeld, als er een Belg op hen toekomt die 1000 franc biedt, toch nog altijd een gulden of 70 toen, als ze onmiddellijk zouden stoppen. De hele avond blijft de man terugkomen, terwijl het bedrag daalt, omdat hij een stevige drinker is en zijn consumpties er telkens vanaf trekt. Kort na dat ondergewaardeerde debuut voegen Wally Soute en Martien van Rooij zich bij de band. Het vijftal kiest repertoire dat een gat in de markt blijkt. Rock-'n-rollbands zijn er in overvloed en de tijd is rijp voor een nieuwe stroming in de muziek. In het begin is het repertoire breed. Nummers van Adamo, The Shadows, Trini Lopez. Iets later geven de Beatles de toon aan. The Phantoms zijn een van de eerste groepen die dat geluid enigszins kunnen imiteren. In juni 1965 maken The Phantoms een eerste single: Jack The Ripper. Het is niet meer dan een plaatselijk succes, met name gekocht door leden van de fanclub, die het vijftal dan al enige tijd heeft. Het grote succes komt een paar maanden later. In het AVRO-televisieprogramma Nieuwe Oogst brengt de groep I'll Go Crazy en dat wordt de landelijke doorbraak. Ze krijgen overal uitnodigingen vandaan en staan in het voorprogramma van Adamo en Dave Berry in het sportpaleis van Gent. Er wordt nog een aantal singles opgenomen, waarvan Tormented opnieuw een hit is. En er verschijnt een lp, The Phantoms getiteld. Het geld komt, voor die tijd en voor hun doen, met bakken binnen. Roald koopt er een sportwagen voor. Optredens volgen in Duitsland en Engeland. Na 1966 blijven The Phantoms wel bestaan, met nog steeds optredens door het hele land, tegelijkertijd echter zwermen de leden uit. Martien van Rooij gaat medicijnen studeren in Amsterdam. Roald van der Horst verlaat als eerste de band om in de oliehandel van zijn vader te gaan werken. Zijn plaats wordt ingenomen door François Buurmeyer, die niet alleen goed gitaar speelt, maar ook een geweldige dansact heeft. In 1969 wordt de groep opgeheven. Martien van Rooij probeert het nog als zanger bij het orkest van Charlie Nederpelt, waarmee hij een aantal malen voor de radio te horen is, onder meer met If I Only Had Time en I Gotta Get A Message To You. Maar zijn studie krijgt dan voorrang. Tot in 1982 Eindhoven 750 jaar stad is en de Phantoms gevraagd worden voor een reünieoptreden. Dat wordt een groot succes. In 1985 komen ze opnieuw bij elkaar, als trekpleister op het Eindhoven Dertig Plusfeest, een feest voor iedereen die in de jaren 60 het uitgaansleven frequenteerde. Sindsdien zijn ze nog een aantal malen bijeen geweest, voornamelijk op particuliere feesten, en in september 1995 tijdens een concert op de Markt in Eindhoven ter gelegenheid van bevrijdingsdag. Martien van Rooij is altijd muziek blijven maken en anno 1997 speelt hij in de Topspin Band, een hobbyorkest met jarenzestigrepertoire.
bronnen: archieven Martien van Rooij, artikel in Groot Eindhoven 10-02-1986