Gino Vannelli

Gino Vannelli's vader was jazz-zanger in een bigband en Gino ontwikkelde in eerste instantie belangstelling voor percussie, onder invloed van artiesten als Joe Morello en Gene Krupa.

 

Met zijn broer Joe trok hij naar New York en later Los Angeles op zoek naar een mogelijkheid om professioneel muzikant te worden. Maar alhoewel Gino beschikt over een stem die drie octaven omvat, bleek niemand het risico aan te durven met het van toen gangbare afwijkende repertoire. De broers Vannelli stonden op het punt op te geven en terug te gaan naar Canada. 

Toen Gino bij de A&M-studio met succes een handtekening van Herb Alpert bemachtigde, wist hij Alpert te overtuigen van zijn kwaliteiten door in een auditie zijn nummers "People Gotta Move", "Crazy Life", "Mama Coco", "Powerful People" en "Lady" te zingen. Al deze nummers zouden worden uitgebracht op de elpees die de broers tussen 1974 en 1978 opnamen bij A&M.

 

Daarna heeft hij bij verschillende maatschappijen albums uitgebracht met wisselend succes. Gino is meer een album dan een single artiest. Hij stond met slechts 2 nummers in de Top 40 Hurts to be in love (1985 en Wild horses (1987).

 

Gino woont sinds enige tijd een paar maanden per jaar in Nederland. Dat resulteerde in de periode 2007-2008 in een samenwerking met de Nederlandse pianisten Michiel Borstlap en Karel Boehlee. Hij reist op en neer van de westkust van Amerika naar Nederland.

 

De ANWB gebruikte het nummer People Gotta Move uit 1974 in een commercial.