Axis

Als Griekse popband vanuit Parijs een carrière proberen op te bouwen. De  muzikanten die begin jaren zeventig de groep Axis starten, zijn daarin niet de eersten, want een paar jaar eerder is Aphrodite’s Child hen voorgegaan. Net als hen lijkt Axis maar moeilijk te kunnen kiezen. Probeert men het aanvankelijk vooral met poprock, meer succes heeft het viertal met een folkloristisch aandoende meezinger. Om vervolgens via een gedegen compositie van een Brits songschrijversduo uit te komen bij een experimenteel progrockalbum.

De motor achter Axis is Demis Visvikis. Geboren in 1951 in Caïro, volgt hij in zijn jonge jaren in Athene pianolessen aan het conservatorium.

Na het dictatoriaal geregeerde Griekenland vaarwel gezegd te hebben, vestigt Visvikis zich in 1970 in Parijs en vormt met zijn landgenoten Alecos Caracandas (gitaar), Demetreis Katakuzinos (bas) en George Chatziathanassiou (drums) de groep Axis.

Album

In 1971 verschijnt bij platenmaatschappij Barclay een album. Daarop staat naast eigen poprocknummers à la Uriah Heep ook een bewerking van Rachmaninovs klassieke pianostuk "Prelude In C-Mineur".  

Datzelfde jaar neemt Axis een versie op van "Canto Di Osanna", een succesnummer van de Italiaanse hippiegroep Delirium dat vertaald is door Boris Bergman, eerder tekstschrijver van de Aphrodite’s Child-hit Rain And Tears.

Hitsucces

Succes krijgen de Grieken voorjaar 1972 met de single Ela Ela, een folkloristisch aandoend nummer vol percussie en meezingkoortjes.

Het debuutalbum komt in een gewijzigde samenstelling opnieuw uit. In het najaar volgt de single Someone, een compositie van het Britse songschrijversduo Guy Fletcher en Doug Flett, die, gestoken in een enigszins barok arrangement, de groep opnieuw hitparadesucces oplevert.

Verandering van koers

Daarna volgen bezettingswijzigingen en, na het floppen van de single "Gold Wings", een verandering van koers.

Met nieuwe leden Alexandros Fantis op bas en Chris Stassinopoulos op drums maakt Axis met producer Dominique Blanc-Francard op het Château de Hérouville, even buiten Parijs, in april en juni 1973 opnames voor een nieuw album. Daarop heeft de band de grenzen verlegd naar jazz- en progrock in de lijn van groepen als King Crimson en Soft Machine.

Verzamelobject

Het album, dat alleen in Frankrijk en in Canada uitkomt, is een commerciële flop, maar groeit in de loop der jaren bij progrockliefhebbers uit tot een gezocht verzamelobject. 

In 1974 valt de band uiteen. Stassinopoulos duikt later onder meer op bij de in hetzelfde genre opererende Franse groep Clearlight om uiteindelijk vanuit Griekenland zijn activiteiten als fusiondrummer voort te zetten.

Visvikis legt zich in Frankrijk toe op een loopbaan in de serieuze muziek, leert dirigeren en componeert onder meer kamermuziek en stukken voor groot orkest.