Ze Was Zo Mooi

De eerste keer dat ik haar zag
Was op een warme lentedag
Ze had een auto met chauffeur
Haar vader was ambassadeur

Haar haar was lang en blond als vlas
'k Had geen idee hoe oud ze was
Haar stem was zacht, melancholiek
Haar woorden klonken als muziek

Ze was zo mooi
Ze was zo mooi
Ze zat gevangen
In een kooi
Wat was ze mooi
Wat was ze mooi
Gevangen in
Een gouden kooi

Ik zag haar vaak, maar nooit alleen
Had altijd mensen om zich heen
Soms de chauffeur en soms de wacht
Ik had geen rust, ik sliep geen nacht

Ik zag haar spelen met haar hond
Als ik weer voor het tuinhek stond
Ze keek me dan glimlachend aan
Maar ik bleef altijd buiten staan

Ze was zo mooi
Ze was zo mooi
Ze zat gevangen
In een kooi
Wat was ze mooi
Wat was ze mooi
Gevangen in
Een gouden kooi

Die maandagochtend zag ik pas
Dat ze voorgoed vertrokken was
Het huis was leeg en erg stil
De muur leek plotseling grijs en kil

Ik keen nog even naar haar raam
Ik kende zelfs niet eens haar naam
Zo onbereikbaar, maar zo mooi
Gevangen in een gouden kooi

Ze was zo mooi
Ze was zo mooi
Ze zat gevangen
In een kooi
Wat was ze mooi
Wat was ze mooi
Gevangen in
Een gouden kooi

Ze was zo mooi (Ze was zo mooi was ze, zo mooi)
Ze was zo mooi
Ze zat gevangen (Ze zat gevangen, zo gevangen)
In een kooi (Ik een kooi, in een kooi)
Wat was ze mooi (Wat was ze mooi, mooi, mooi, mooi, mooi)
Wat was ze mooi
Gevangen in
Een gouden kooi