Artiestinformatie
Geboortedatum | 23-04-1936 |
---|
Land | Verenigde Staten |
---|
Roy Orbison begon zijn carrière in 1956 bij het platenlabel Sun Records, dat geleid werd door Sam Phillips en waar ook Elvis Presley, Johnny Cash, Jerry Lee Lewis en Carl Perkins onder contract stonden of hebben gestaan. Met het nummer Ooby Dooby, waarvan er zo'n 500.000 stuks werden verkocht en dat tot nummer 56 op de Billboard Top 100 kwam, scoorde hij zijn enige hit voor Sun. In de periode dat hij voor het platenlabel actief was, wist hij al dat zijn hart bij het zingen van ballads lag. Sam Phillips, de eigenaar van Sun Records, wilde echter dat Orbison uptempo songs opnam, dit zeer tegen de zin van Roy. Toen Roy een grote hit schreef voor The Everly Brothers (Claudette), zag hij zijn kans schoon en kocht zijn platencontract bij Sun Records af om zodoende ergens anders zijn geluk te kunnen beproeven.
Orbison kwam terecht bij het platenlabel RCA, waar Elvis Presley vele hits opnam. Orbison bleef echter niet lang. Na een aantal nummers op plaat te hebben gezet, verliet hij in 1959 het label en kwam terecht bij Monument Records, dat onder leiding stond van Fred Foster en waar hij grote successen scoorde.
Van het nummer Only The Lonely uit 1960 gingen ruim twee miljoen exemplaren over de toonbank en met dit nummer creëerde Roy iets wat nog nooit eerder in de rock-'n-roll was gehoord: de dramatische rockballad. Tussen 1960 en 1965 produceerde Roy klassiekers als Running Scared, Crying, Blue Angel, Falling, Blue Bayou, It's Over, In Dreams en Oh, Pretty Woman. Vaak rustig beginnend, bouwde Roy langzaam naar een climax toe, die zowel in de arrangementen als in de stem en teksten van Roy tot uitdrukking werd gebracht. De stem van Roy en de composities van zijn songs zouden hem de status van legende bezorgen.
Dit waren allemaal nummers voor het Top 40-tijdperk; de meeste nummers waren tevens grote hits in de Nederlandse hitparades van voor de Top 40. Toen het contract bij Monument Records in 1965 afliep, was Roy een wereldster met platenverkopen die de 30 miljoen hadden overschreden.
Er vonden grote tragedies in zijn privéleven plaats. Zijn vrouw Claudette kwam in 1966 om het leven bij een motorongeluk en twee van zijn drie zoons vonden in 1968 de dood bij een brand in zijn landhuis. De carrière van Roy kwam in een diep dal terecht. De hits bleven uit en het (grote) publiek leek hem vergeten te zijn. Zijn concerten in Engeland werden echter nog wel goed bezocht, omdat de fans hem trouw bleven, maar in zijn thuisland Amerika bleek dat volkomen anders.
In 1973 werd zijn contract bij platenlabel MGM ontbonden. Een jaar later tekende hij bij Mercury Records en nam daar het album
I'm Still In Love With You op. Niet alleen is dit album onder de artistieke maat vergeleken bij zijn vroegere werk, muzikaal gezien verraste Roy de luisteraar niet meer met de vocale hoogstandjes die hem zijn bijnaam "The Big O" hebben opgeleverd.
In 1987 nam hij een televisiespecial op waarvan de zwart-witvideo
Roy Orbison and Friends, A Black And White Night uitkwam. In deze show bracht Roy al zijn grote hits, inclusief twee nummers van zijn dan nog nieuw uit te komen album, ten gehore. Hij werd omringd door gastmuzikanten als Bruce Springsteen, Elvis Costello, Bonnie Raitt, Tom Waits, Jennifer Warnes, k.d. lang, Jackson Browne, J.D. Souther en James Burton (ex-gitarist van Elvis Presley). Roy kwam eindelijk terug aan de top en maakte dat nog eens duidelijk door in 1988 deel uit te maken van de supergroep Traveling Wilburys, waarvan ook Bob Dylan, George Harrison, Jeff Lynne en Tom Petty deel uitmaakten. Het debuutalbum heette
Traveling Wilburys Vol. 1, waarvan wereldwijd miljoenen exemplaren verkocht werden. Roy Orbison stierf op 6 december 1988 plotseling als gevolg van een hartstilstand. Roy was in voorbereiding op een wereldtoernee. Zijn stoffelijk overschot werd begraven in een anoniem graf op de Westwood Village Memorial Park Cemetery in Los Angeles.
Zijn nieuwe album werd in januari 1989 postuum uitgebracht onder het Virginlabel. De single You Got It werd een wereldwijde hit.
De tweede single op het Virginlabel, She's A Mystery To Me, werd ook een hit. Dit nummer werd voor Roy geschreven door Bono en Edge van U2.
In de Top 40 was Pretty Woman uit 1965 zijn grootste Top 40-hit. Het nummer stond in de allereerste Top 40 op z'n hoogste positie: de 3e plaats.
Songtekst
Pretty woman, walking down the street
Pretty woman, the kind I like to meet
Pretty woman
I don't believe you, you're not the truth
No one could look as good as you
Mercy
Pretty woman, won't you pardon me
Pretty woman, I couldn't help but see
Pretty woman
That you look lovely as can be
Are you lonely just like me
Wow
Pretty woman, stop a while
Pretty woman, talk a while
Pretty woman, give your smile to me
Pretty woman, yeah yeah yeah
Pretty woman, look my way
Pretty woman, say you'll stay with me
'Cause I need you, I'll treat you right
Come with me baby, be mine tonight
Pretty woman, don't walk on by
Pretty woman, don't make me cry
Pretty woman, don't walk away, hey...okay
If that's the way it must be, okay
I guess I'll go on home, it's late
There'll be tomorrow night, but wait
What do I see
Is she walking back to me
Yeah, she's walking back to me
Oh, oh, Pretty woman
Songinformatie
Trivia
cover-versies: 1964: Terry Brandon with Gerry Glenn & His Orchestra getiteld
Oh, Pretty Woman; B-kant van
The Wedding (La Novia) van Joan Baxter [Embassy WB 655] 1964: Roy’s Boys op de 7" 45 rpm-single (medley:
Oh, Pretty Woman/Have I the Right/It’s All Over); B-kant van medley:
Do Wah Diddy Diddy/ I’m Into Something Good/I Wanna Hold Your Hand [EMI Columbia DB 7425] 1964: Eero ja Jussi & The Boys getiteld
Kaunis nainen {Finse versie} [RCA Victor FAS 926] 1964: Die Tommies getiteld
Oh, Pretty Woman {Duitse versie} [Polydor NH 52 434 S] 1964: Sylvie Vartan (Orchestre sous la direction d’Eddie Vartan) getiteld
L’homme en noir op de EP:
L’homme en noir {Franse versie} [RCA Victor 86.071 M] 1965: Eero ja Jussi & The Boys getiteld
Kaunis nainen op de LP:
Numero 1 {Finse versie} [RCA Victor LPM 10027] 1965: Nat & John getiteld
Pretty Woman [Charay Records C-88] 1965: The Newbeats getiteld
Oh, Pretty Woman op de LP:
Run, Baby, Run [Hickory LPS 128] [n°131 US album-hit in 1966] 1965: Johnny Rivers getiteld
Oh, Pretty Woman op de LP:
Johnny Rivers in Action! [Imperial LP 12280] [n°42 US album-hit] 1965: The Ventures getiteld
Oh, Pretty Woman op de LP:
The Ventures Knock Me Out! [Dolton Records BST-8033] [n°31 US album-hit] 1966: Del Shannon getiteld
Oh, Pretty Woman op de LP:
This Is My Bag [Liberty LST 7453] 1967: The Uniques getiteld
Oh, Pretty Woman op de LP:
Happening Now!! [Paula Records LPS 2194] 1970: Arlene Harden (Arranged by Bill McElhiney) getiteld
Lovin’ Man (Oh Pretty Woman) [Columbia 4-45120] [n°13 US C&W-hit] 1972: Little Gerhard op de LP:
Keep on Rockin’ [Polydor 2379 039] (uit Zweden) 1972: Al Green getiteld
Oh, Pretty Woman op de LP:
I’m Still in Love with You [Hi Records XSHL 32074] [n°4 US album-hit] 1973: The New Jordal Swingers getiteld
Oh, Pretty Woman op de LP:
Hold On! [On Records ONBS 100] (uit Noorwegen) 1974: Klaus & Servants getiteld
Pretty Woman op de LP:
Do You Remember [RCA Victor YDPL 1-708] (uit Denemarken) 1976: Johnny Cougar getiteld
Oh, Pretty Woman op de LP:
Chestnut Street Incident [MCA Records MCA-2225] 1976: Andy Kim (Arranged by Michael Omartian) getiteld
Oh, Pretty Woman [Capitol P-4234] 1976: Rohdes Rockers getiteld
Oh Pretty Woman (Inspelad Live på Hayati’s 7:e September 1976) op de LP:
Brylcreme Show at Hayati’s [Marilla MA LP 95] (uit Noorwegen) 1978: The Boppers getiteld
Oh Pretty Woman op de LP:
Number: 1 [T-Bone TBLP 1021] (uit Zweden) 1979: Hammer [= Jan Hammer] getiteld
Oh, Pretty Woman op de LP:
Hammer [Asylum Records 6E-232] 1979: Jan Hammer getiteld
Oh, Pretty Woman [Asylum Records E-46548] 1982: Van Halen getiteld
(Oh) Pretty Woman op de LP:
Diver Down [Warner Bros. BSK 3677] [n°3 US album-hit] 1982: Van Halen getiteld
Pretty Woman [Warner Bros. WBS50003] [n°12 US-hit] 1983: John Spencer getiteld
Pretty Woman {Nederlandse versie} [Philips 811 362-7] 1989: Roy Orbison & Friends (Arranged by J.D. Souther) getiteld
Oh Pretty Woman [Virgin 7-99159] [n°48 US-Easy listening-hit] (live-opname, opgenomen op 30 september 1987 in de Coconut Grove, Los Angeles, CA) 1990: Roy Orbison getiteld
Oh Pretty Woman op de CD:
Original Motion Picture Soundtrack Pretty Woman [EMI CDP-7-93492-2] [n°4 US album-hit] 1990: Ricky Van Shelton getiteld
Oh Pretty Woman op de CD:
RVS III [Columbia CK 45250] [n°53 US album-hit] 1993: Sandra Kim getiteld
Je n' suis qu’une femme op de CD:
Les Sixties {Franse versie} [Marino/PolyGram 07 3145 14808 2 9] 1993: Sandra Kim getiteld
Mooie ogen op de CD:
Sixties [Marino/PolyGram 514 742-2] 1996: Robson & Jerome getiteld
Oh, Pretty Woman op de CD:
Take Two [RCA 74321426252] [n°1 UK album-hit] 1996: Jan Rot getiteld
Lieve jongen op de CD:
Rot voor jou [Ariola BMG 74321 396192] 2011: Chris Isaak getiteld
Oh, Pretty Woman op de CD:
Beyond the Sun [Vanguard 78212 2] [n°34 US album-hit]
Artiest | Roy Orbison |
---|
| A-kant |
---|
Titel |
Pretty Woman |
---|
Lengte |
02:55
|
---|
Componist(en) |
Roy Orbison; Bill Dees
|
---|
Producer(s) |
Fred Foster
|
---|
Engineer(s) |
Bill Porter & Tommy Strong (technician)
|
---|
| B-kant |
---|
Titel |
Yo te amo Maria
|
---|
Lengte |
03:15
|
---|
Componist(en) |
Roy Orbison; Bill Dees
|
---|
Producer(s) |
Fred Foster
|
---|
|
---|
Platenlabel |
London
|
---|
Catalogusnr |
FLX 3135
|
---|
Releasedatum |
15-09-1964
|
---|
Hoogste positie UK |
1
|
---|
Hoogste positie US |
1
|
---|
Album |
Orbisongs
|
---|