Elf jaar na zijn deelname aan The Voice Of Holland keerde Chris Hordijk terug naar de televisie via zijn deelname aan Better Than Ever. In het programma vertelde hij open over de jaren na The Voice waarin hij het vaak moeilijk had. Nu is hij klaar om nieuwe muziek uit te brengen. We spraken Chris over die nieuwe muziek en zijn deelname aan Better Than Ever.
Het is een antwoord wat je waarschijnlijk van meerdere deelnemers aan Better Than Ever zult krijgen als je ze vraagt naar waarom ze meededen; “Ik wilde iets rechtzetten.” Hij geeft toe dat niet alle keuzes die hij maakte zijn muziekcarrière na The Voice op weg hielpen. Het gevoel dat bij hem lang achterbleef was dat hij gefaald had, dat het hem niet gelukt was. “Het is misschien iets dat je in je hoofd creëert, maar het is ook zeker vaak hoe mensen het zien. Tien jaar geleden was het allemaal heel vluchtig, maar tegenwoordig is je moment al helemaal snel weg”, zegt Chris.
Liefde voor muziek
In Better Than Ever liet Chris al blijken dat hij het na The Voice moeilijk had met zijn liefde voor de muziek. “Als je constant op straat mensen hoort zeggen dat daar ‘die broer van Lisa waarvan je nooit meer iets hoort’ loopt, doet dat pijn. Daarbij komt dat mensen niet meer met je willen werken omdat ze ‘niet te veel flops op hun naam willen hebben’ en dat partijen de schuld altijd bij jou leggen. Ik had gewoon hulp nodig, daar vroeg ik ook om, maar die kwam niet. Dat zorgt er voor dat je er eigenlijk gewoon geen zin meer in hebt.” Een tijdje deed hij dan ook niks met muziek. Gelukkig geeft hij zelf ook meteen aan dat de liefde voor muziek bij hem te diep zat om er definitief mee te stoppen. “Ik heb op een gegeven moment gewoon de switch gemaakt naar muziek maken omdat ik het leuk vind. In zo’n ranzig oefenhok met lauwe blikken bier en vrienden gewoon lekker spelen.”
Better Than Ever
Dat Chris’ tweede tv-ervaring een wereld van verschil was met zijn eerste is nog een understatement. Better Than Ever heeft zijn liefde voor muziek zichtbaar aangewakkerd, waar het lijkt alsof The Voice die alleen maar heeft uitgedoofd. De reacties hielpen daar zeker bij: “Ik heb echt veel meer reacties ontvangen dan ik van tevoren verwachtte. Ik had er aan de ene kant heel veel zin in, maar was voor die reacties echt wel bang. Ik kan ook sinds mijn deelname aan The Voice geen talentenjacht op tv meer zien. Op letterlijk één comment na heb ik echt alleen maar positieve reacties gezien, dus dat maakt me heel blij”. Dat Chris zo uitgebreid vertelt over wat mensen ervan vonden zegt veel over zijn valkuilen. Niks geven om wat anderen van je vinden is voor niemand makkelijk, maar het is voor hem extra moeilijk. “Ik ben wel een stuk zekerder van mezelf geworden. Ik heb een verhaal te vertellen op het podium, meer controle over mijn stem. Die dingen maakten het allemaal makkelijker om me er overheen te zetten.”
Het grootste verschil tussen Chris nu en Chris in 2011 is dat hij nu weet wat hij doet. Toen hij meedeed aan The Voice had hij naar eigen zeggen geen plan voor wat erna zou gebeuren. “Ik dacht: ‘leuk, dat gaan we doen’, maar zo makkelijk is het niet. Er wordt naderhand heel veel van je verwacht en als je dan niet de juiste begeleiding en het juiste materiaal hebt klaarliggen, bloedt het al snel dood en ben je een ‘mislukte talentenjachtzanger’.” Dit keer heeft hij wel een plan. Het hielp hierbij ook dat de opnames van Better Than Ever alweer een jaar geleden plaatsvonden. “Het heeft me de tijd gegeven om veel materiaal af te hebben. Met mijn rockband Box Of Kings zijn we bezig met een album. Dat is nog niet klaar, maar ik ga me ook niet haasten. Ik heb wel geleerd dat dat geen zin heeft. Tegelijkertijd heb ik nog genoeg materiaal liggen met andere projecten dat ik in de komende tijd kan gaan uitbrengen.” Al met al heeft Chris niets dan lof voor de makers van het programma en de andere kandidaten die meededen. “Het was een heel fijne sfeer waarin we de vrijheid kregen om te vertellen wat we wilden vertellen en te zingen wat we wilden zingen.”
Wat nu?
Chris is niet van plan om nu ineens achter het scoren van hits aan te gaan alsof dat het enige is wat er toe doet. “Ik wil gewoon graag muziek uitbrengen waar ik honderd procent achter sta. Ik maak me niet meer zo druk als vroeger over of mijn muziek wel of niet op de radio wordt gedraaid bijvoorbeeld. Als mensen het leuk vinden, tof. Als mensen het niet leuk vinden, dan niet. Ik heb tegen mezelf gezegd dat als ik vanaf nu nooit meer ergens met mijn kop op tv kom, dan heb ik het nu op een soort hoogtepunt afgesloten. Dus als het niets doet, heb ik er ook vrede mee.” Genieten van muziek staat voor Chris dus op nummer 1. Toch zou het natuurlijk heel goed kunnen dat juist die houding ervoor zorgt dat het succes juist als vanzelf komt. “Op het moment dat je op zoek gaat naar succes is het niet meer oprecht, maar geforceerd. Je gaat dingen doen omdat mensen zeggen dat iets een hit is in plaats van omdat je er zelf iets bij voelt.”
Verschillende projecten
Wie een spoedcursus wil in de muziek van Chris Hordijk moet vooral even goed zoeken. Alleen uitbrengen waar hij zelf achterstaat betekent bij hem namelijk vooral veel verschillende projecten. Als Chris Hordijk wil hij komende maand, voor het eerst in jaren, een single uitbrengen. Dat is een intiem singer-songwriter/popgeoriënteerd liedje. Daarnaast vormt hij samen met Jurgen Perier een schrijversduo, genaamd Pi, dat ook relatief poppy muziek uitbrengt. “We wilden eigenlijk vooral anoniem muziek uitbrengen. Dus we hebben een paar singles uitgebracht, waarvan Summer Of Yesterday het best lekker deed in het buitenland.”
Daarnaast maakt Chris met Box Of Kings blues en rockmuziek waarvan hij denkt dat je het niet zo snel op de radio zult tegenkomen. Hij omschrijft het zelf als ‘gestrekt been erin, versterker op 11 en knallen met die zooi'. “Daar wil ik wel heel graag mee bezig blijven, omdat het misschien wel een groter uithangbord is voor mij als muzikant dan de popmuziek die ik maak. Ik drum bijvoorbeeld op dit album waar we mee bezig zijn, op één liedje na, alles helemaal zelf in. Ik schrijf alles samen met de gitarist, dus daar druk ik nog meer mijn stempel op.” Toch wil Chris benadrukken dat, of het nou pop is of rock en blues, het allemaal in zijn muzikale hart zit. “Als ik meer met het ene bezig ben, begint het andere weer te kriebelen en andersom.” Gevraagd naar de muziek van hem die mensen het meest een inkijk geeft in zijn persoonlijkheid, wijst hij weer naar Box Of Kings. “Wat vaak terugkomt in mijn teksten is dat ik het belangrijk vind dat iedereen zichzelf moet kunnen zijn. Ik denk dat het een soort boodschap is die ik mezelf wil meegeven. Je mag trots zijn op wie je bent.”
Iets anders waarin Chris veranderd is, is zijn bereidheid om dingen uit te proberen. “Vroeger schoot ik altijd alles meteen af als het niet helemaal in mijn straatje paste. Nu sta ik wel voor meer dingen open, ook als het me niet in eerste instantie aanspreekt.” Een voorbeeld daarvan is Nederlandstalig. “Vroeger zou ik dat echt meteen hebben afgezworen, maar nu zou ik daar toch iets langer over nadenken. De Dijk, The Scene en BLØF bijvoorbeeld vind ik ook heel tof en daar luister ik ook naar. Dus ik heb wel geleerd om niet bij voorbaat al nee te zeggen.” Wie weet kunnen we dus ooit een Nederlandstalig project van Chris verwachten. Een ding gaat hij hoe dan ook niet doen: “Ik weet wel zeker dat ik nooit ga rappen.”
