Voor het eerst in de geschiedenis wordt de Nederlandse Top 40 aangevoerd door een Friestalig nummer. Het nummer, “Wer Bisto”, was in 1999 één van de opvallende bijdragen tijdens het Friese Songfestival ‘Liet’. In de zomer van 2000 verschijnt het nummer op single, maar weet in eerste instantie weinig te bereiken.
Het optreden van Mirjam Timmer en Johan van der Veen bij Paul de Leeuw zorgt uiteindelijk wel voor de interesse in het nummer. Als ook Marco Borsato het duo uitnodigt om op te treden bij zijn concerten staat niets het succes meer in de weg.
Het nummer wordt bij platenmaatschappij EMI opnieuw opgenomen en weet uiteindelijk in de achtste week, op 4 november 2000, de eerste plaats te bereiken. De single stond zes weken bovenaan. Ook in België komt de single op nummer 1. Het bleef de enige Friestalige hit van Twarres, die daarna met “She Couldn’t Laugh” in de Engelse taal verder gingen.
In juni van 2001 verschijnt het debuutalbum “Stream”, waarop “Wer Bisto” het enige Friestalige nummer blijft. “Children” wordt uitgebracht als derde single van het album en wordt in 2001 de laatste hitnotering van Twarres. In 2003 besluit het tweetal een adempauze in te lassen.
Als ze in 2007 de draad weer wil oppakken blijken de stembanden van Johan te zijn aangetast, waardoor hij er geen vervolg aan kan geven. Joost Bloemendal wordt zijn vervanger en in 2009 verschijnt een eerste (opnieuw Friestalige) single, zonder resultaat.
De Friese taal komt sporadisch voor in de Nederlandse Top 40. De Kast scoorde in 1997 en 2000 een drietal Friestalige hits met “In Nije Dei”, “Eltse Grins Foarby” en “Wa’t Ik Bin” (met Maaike Schuurmans). In 2001 staat ook “Jelle” van Slimme Schemer & Tido (de actnaam van de samenwerking tussen Arjen Lubach en Janine Abbring) hoog in de Top 40. De single bevat Friestalige elementen, maar is als parodie geschreven op de melodie van “Stan” van Eminem. In het nummer worden zowel Twarres als De Kast genoemd.
(04-11-2013)