In de laatste Top 40 van 1968 bereikt The Marmalade met Ob-La-Di, Ob-La-Da de top 10.
Eerder dan de originele uitvoerende, The Beatles, scoort The Marmalade met het nummer succes. Het nummer stond 11 weken in de Top 40 en bereikt de vierde plaats. Bijna een maand later komt de uitvoering van The Beatles in de lijst terecht, maar is minder succesvol met de vijfde plaats als beste resultaat. In de tipparade verblijven in 1969 ook nog kortstondig de uitvoeringen van Arthur Conley en The Bedrocks.
De nietszeggende titel vormt de basis van het refrein, waaraan de woorden ‘life goes on, bra’ is toegevoegd. De zin is afkomstig van een goede kennis van tekstschrijver Paul McCartney, Jimmy Scott-Emuakpor. Het nummer werd in juli 1968 opgenomen. John Lennon is de bedenker van het typische piano-intro, dat hij in een paar seconden speelde. Later werd duidelijk dat hij het nummer eigenlijk niet goed genoeg vond. Hij kreeg in 2004 steun van het publiek die in een enquête van de BBC het nummer tot slechtste lied ooit uitriepen.
In het nummer refereert McCartney aan het echtpaar Desmond en Molly. Desmond is de Jamaicaanse reggae-zanger Desmond Dekker. Toen het nummer succesvol werd besloot Jimmy juridische stappen te ondernemen tegen McCartney, maar tot een rechtszaak kwam het niet. Beide besloten over het dispuut een schikking te treffen.
The Beatles speelden het nummer nooit live; het nummer werd door Paul McCartney voor het eerst op een podium gezongen in 2009.