Marc Winter

Songtekst

{transcribed by Adri Verhoef, 29-7-1996}

Ze kenden hem in alle kroegies
In 't hartje van Oud-Amsterdam
Ze noemden hem hemeldragonder
Waar hij nooit geen aanstoot aan nam
En menige arme donder
Die hij uit de goot heeft gehaald
Een heilsoldaat met overuren
Maar die hem nooit werden betaald

[chorus]:
Hij sjouwde van kroegie naar kroegie,
Al deden z'n voeten ook zeer,
En iedere klant, daaraan vroeg ie:
Wilt u soms een Strijdkreet, meneer?

De meisjes bij vuurrooie lampies
Tot diep in de nacht voor het raam
Hij heeft ze zien gaan en zien komen
Hij kende de meesten bij naam
En daar in die duistere kamer
Waar eerst nog de prijs wordt bepaald
Heeft hij ze verteld van de liefde
Een liefde die niet wordt betaald

[chorus]

Maar plots is hij niet meer verschenen
Want onverwacht kreeg hij bevel
Dat hij bij z'n baas zich moest melden
Waar hij toen verscheen op 't appel
Daar hoefde hij niet meer te sjouwen
Kroeg in en kroeg uit, 's avonds laat
Daar heeft ie een lintje gekregen,
Het mooiste dat boven bestaat.

(nuh nana nuh nana nuh nanaa)
(nuh nana nuh nana nuh naa)
(nuh nana nuh nana nuh nanaa)
(na nanana na-na nanaa)

[chorus]