Het Vissertje Uit De Biesbosch

In de maneschijn
Dansen golfjes klein
En de stromen
Gaan en komen
't Windje ruist er zacht
Tovert sprookjespracht
In het Biesboschland bij nacht

Stil glijdt zijn scheepje
Tussen de grienden en riet
Als iedereen slapen gaat
Slaapt hij, de visser, niet

Hij werpt zijn netten
Neuriet een mooie wijs
Voelt zich als een koning want
Daar ligt zijn paradijs

In de maneschijn
Dansen golfjes klein
En de stromen
Gaan en komen
't Windje ruist er zacht
Tovert sprookjespracht
In het Biesboschland bij nacht

Als hij gaat rusten
Verscholen in het riet
Dan zingen rondom hem heen
Vogeltjes nog een lied

Onder zijn huifje
Droomt hij van vrouw en kind
Die hij als de Biesboschman
Daar ook nog steeds bemint

In de maneschijn
Dansen golfjes klein
En de stromen
Gaan en komen
't Windje ruist er zacht
Tovert sprookjespracht
In het Biesboschland bij nacht

Maar als hij thuisvaart
Ziet hij zijn huisje staan
Zwaait tegen zijn kindertjes
Die hem dan tegengaan

Blij lacht de visser
Zacht streelt zijn ruwe hand
En 's avonds vertelt hij weer
Over zijn Biesboschland

In de maneschijn
Dansen golfjes klein
En de stromen
Gaan en komen
't Windje ruist er zacht
Tovert sprookjespracht
In het Biesboschland bij nacht