De Havenzangers

Songtekst

{transcribed by Adri Verhoef, 8-3-1997}

Op een dorpje in het mijnland
Hadden zij hun schamel brood
Daag'lijks ging hij kolen delven
In de klauwen van de dood
Daag'lijks ging hij kolen delven
In de klauwen van de dood

Samen hadden zij hun jongen
Met veel zorgen grootgebracht
En nu zou hij met z'n vader
Meegaan in de donk're schacht
En nu zou hij met z'n vader
Meegaan in de donk're schacht

Op een zek're morgen ging hij
Met z'n vader naar de mijn
Trots omdat hij nu een man was
En z'n ouders' steun kon zijn
Trots omdat hij nu een man was
En z'n ouders' steun kon zijn

En ze gaven hem een mijnlamp
Met het nummer honderdacht
En toen werd hij met de and'ren
Diep de aarde ingebracht
En toen werd hij met de and'ren
Diep de aarde ingebracht

O, wat zwoegden daar de werkers
Met een zweetgekromde rug
Plots een knal, en toen een noodkreet
'Naar de hoofdschacht, red je vlug'
Plots een knal, en toen een noodkreet
'Naar de hoofdschacht, red je vlug'

Toen ze wijkend voor het mijngas
Boven kwamen in de schacht
Bleek het dat men iemand miste
Dat was nummer honderdacht
Bleek het dat men iemand miste
Dat was nummer honderdacht

Stil werd nu een grijze vader
In de mijn met zijn verdriet
Denkt waarom z'n kind moest sterven
En de Dood hem leven liet
Denkt waarom zijn kind moest sterven
En de Dood hem leven liet.