De Clown

Hij was maar een clown
in het wit en in ’t rood
Hij was maar een clown
Maar nu is hij dood
Hij lachte en sprong
In het felgele licht
Maar onder die lach
Zat een droevig gezicht

De herinnering blijft
Aan die clown met zijn lach
Hij heeft alles gegeven
Tot de laatste dag
Niemand kende de pijn
Van zijn stille verdriet
Want er was op het einde
Niemand die hij verliet

Hij woonde alleen (Hij woonde alleen)
In een wagen van hout (Een wagen van hout)
Hij was maar een clown
En zo werd hij oud
Zijn hoed was te klein (Zijn hoed was te klein)
En zijn schoenen te groot (Zijn schoenen te groot)
Hij was maar een clown
Maar nu is hij dood

De herinnering blijft
Aan die clown met zijn lach
Hij heeft alles gegeven
Tot de laatste dag
Niemand kende de pijn
Van zijn stille verdriet
Want er was op het einde
Niemand die hij verliet

Op een avond, hij viel
Net als elke keer
Het publiek lachte luid
Maar voor hem was het uit
Hij was maar een clown
In het wit en in ’t rood
Hij was maar een clown
Maar nu is hij dood

De herinnering blijft
Aan die clown met zijn lach
Hij heeft alles gegeven
Tot de laatste dag
Niemand kende de pijn
Van zijn stille verdriet
Want er was op het einde
Niemand die hij verliet

De herinnering blijft
Aan die clown met zijn lach
Hij heeft alles gegeven
Tot de laatste dag
Niemand kende de pijn
Van zijn stille verdriet
Want er was op het einde
Niemand die hij verliet