Boudewijn De Groot

Songtekst

{transcribed by Adri Verhoef, 27-4-1996}

Het is een stad, het is een dorp, het is een plaats of een gehucht
En je moet er niet te gek doen, anders ben je zo berucht
Waar je dag zegt tegen melkboer, kruidenier en oom agent
Die je nooit een bon zal geven, omdat hij je vader kent

Waar je rustig aan kunt zeuren tegen iedereen op straat
Omdat iedereen wel iets heeft waar ie over zeuren gaat

Eerst dan vind je het gezellig, en je kent de hele stad
En dan doe je eindexamen, en dan heb je 't wel gehad
Iedereen zit ergens anders, en jij zit verdomd alleen
Met alleen maar ouwe mensen en familie om je heen

En dan wil je ook gaan reizen naar Parijs of naar zoiets
En je vindt je hele leven en je vaderland maar niets
- ja! -
Dan ontdek je nieuwe landen, en je gaat op avontuur
Je lijdt honger in een hooiberg, en geniet de liefde puur
En je komt na een paar maanden als een zwerver weer naar huis
Met een baard en zonder centen, j' hebt honger, dorst en luis
- ja! -
En je scheert je en dan trouw je en blijft zitten waar je bent
In je eigen kleine stadje, waar je alle mensen kent
- hup -
En dan zeggen ze tevreden: "Hij verliest z'n wilde haar,
Hij wordt eindelijk volwassen", en na nog een tweede jaar
Is ie net zo'n grote hufter als z'n vader is geweest,
Die een mening over alles in het ochtendkrantje leest
- mja -
Met z'n eigen televisie, en z'n eigen borreltent
In z'n eigen kleine stadje, waar ie alle mensen kent
- hup -
Niet dat hij een vlieg zal kwaad doen, en hij is niet interessant
En hij kijkt geen meter verder dan z'n borrel en z'n krant
Maar houd hem maar in de gaten, want het is zo'n kleine man
Die, als hem dat maar gevraagd wordt, vaak het beste schieten kan.