Bill & Buster

Artiestinformatie

Land	Verenigd Koninkrijk

Na een verleden in de Britse popscene van de jaren zestig doen David ‘Buster’ Meikle en Billy Moeller vanaf 1970 manmoedige pogingen een naam op te bouwen als zangduo. Wapenfeiten als een nummer op de soundtrack van een sekskomedie en een Franse top 10-hit blijken echter geen goede fundering voor een langdurige carrière en na een aantal singles zijn Bill & Buster geschiedenis.



David Ian Meikle is begin jaren zestig leadzanger in Buster Meikle & The Daybreakers, een groep die het met rock-‘n-rollrepertoire in het Engelse graafschap Hertfordshire tot regionale populariteit schopt.



Unit 4 + 2



Wanneer een proefopname voor EMI niet resulteert in een platencontract en gitarist Russ Ballard en drummer Bob Henrit daarna weggelokt worden naar de begeleidingsband van sterzanger Adam Faith, valt de groep uit elkaar.

Meikle is vervolgens een van de oprichters van de folkpopgroep Unit 4, die na een uitbreiding Unit 4 + 2 gaat heten. In 1965 scoort dat gezelschap, met Ballard en Henrit als gastmuzikanten, een internationale hit met ‘Concrete And Clay’.



Noveltyhit



De broer van zanger/gitarist Tommy Moeller, Billy, is roadie bij de band en komt als Coby Wells onder contract bij platenmaatschappij Decca. Die bombarderen hem begin 1967 tot het gezicht achter Whistling Jack Smiths instrumentale noveltyhit ‘I Was Kaiser Bill’s Batman’.



Als de grap is uitgewerkt en ook Unit 4 + 2 niet langer bestaat, vormt Moeller met Meikle het duo Bill & Buster. In 1970 verschijnt bij A&M Records hun eerste single ‘Bend Over Backwards’, die ook voorkomt in de sekskomedie The Man Who Had Power Over Women. Net als die film is de plaat een flop.



Vertaling



Ook de opvolger ‘Hold On To What You’ve Got’ doet niets in het Verenigd Koninkrijk, terwijl de single in Nederland niet verder komt dan nummer 25 in de top 40. In Duitsland probeert het duo het met een vertaling onder de titel ‘Hol’ Dir Den Sonnenschein’, maar

uiteindelijk scoren Bill & Buster in Frankrijk voorjaar 1971 een top 10-hit.



Met de opvolgers ‘Come On All People’ en ‘I Am What I Am (Battersea Tramp)’ is het tweetal minder fortuinlijk en het verdwijnt daarna uit beeld.