Arie Ribbens

Songtekst

Hé jongens, de obers hebben pauze
We zetten alle stoelen aan de kant
De dansvloer op, dan bouwen we een feestje
De remmen los, nu springen we eens uit de band
Kom opa, schiet eens uit je sloffen
En oma zet je beste beentje voor
Straks vliegen hier de veters uit je schoenen
En zingen we weer allemaal in koor

Wij vieren feest dus weg met de malaise
Want nu is het tijd voor de polonaise Hollandaise
Van hier tot Oeteldonk
Bij Hoevelaken linksaf
Wij zakken door, we zullen niet verdorsten
En Willem grijp Marietje van achter bij de schouders
Dat wordt weer lachen, dat wordt een dolle boel
Kom oma, aansluiten

Het orkestje gaat van schrik steeds sneller spelen
De pianist gaat gillend onderuit
De tuba blaast de drummer z'n toupe af
De dirigent slaat af, glijdt uit en brult: licht uit
Achter in de zaal gaat 't in looppas
De kastelijn is zichtbaar van de kook
Hij trekt gauw aan de bel en geeft een rondje
De glazen dansen op de bar, wij ook

Wij vieren feest dus weg met de malaise
Want nu is het tijd voor de polonaise Hollandaise
Van hier tot Oeteldonk
Jongens, kan die deur effe dicht, m'n kop zit ertussen
Wij zakken door, we zullen niet verdorsten
En Willem grijp Marietje van achter bij de schouders
Dat wordt weer lachen, dat wordt een dolle boel
En nou met de handen en de voeten jongens, kom op daar gaan we



De meute staat te springen en te hossen
De tent staat op z'n kop, de vloer deint mee
Marietje jodelt "wie kan mij verlossen" (jodelahiti)
Straks komt hier 't plafond nog naar benee (oh jee)

Wij vieren feest dus weg met de malaise
Want nu is het tijd voor de polonaise Hollandaise
Van hier tot Oeteldonk
Hé, waar zijn ze nou?
Wij zakken door, we zullen niet verdorsten
En Willem grijp Marietje van achter bij de schouders
Dat wordt weer lachen, dat wordt een dolle boel
Eh, één biertje met mosterd graag - met het schuim onderin

Wij vieren feest dus weg met de malaise
Want nu is het tijd voor de polonaise Hollandaise
Van hier tot Oeteldonk
Ober, breng eens wat geld, ik wil afrekenen
Wij zakken door, we zullen niet verdorsten
En Willem grijp Marietje van achter bij de schouders
Dat wordt weer lachen, dat wordt een dolle boel
Ober, mag ik je fiets effe lenen