Drie albums in drie jaar tijd. Niet iedereen kan het. Toch lukt het de 27-jarige superster Ariana Grande om wederom met een nieuw statement te komen. Haar veelgeprezen ‘Thank U, Next’ album opvolgen is allesbehalve een makkelijke taak, maar met ‘Positions’ probeert ze het toch. Wat zijn de highlights? We lopen ‘Positions’ met je door in deze Track-By-Track review.
shut up
Het album begint met een plaat die zo op haar ‘Sweetener’ album had gepast. ‘shut Up’ is een kiss-off naar haar critici die zich iets te druk maken om haar leven. De duidelijke boodschap? “Maybe you should shut up”. De orkestrale productie is origineel en eindigt nog even met een bijna Disneyachtig outro. ‘shut Up’ was de eerste track die Ariana schreef voor ‘Positions’ en dat kun je horen. De tekst en vibe komt namelijk niet helemaal overeen met de rest van het album waarop ze vooral heel erg verliefd klinkt.
34+35
Ja tel ze maar op… dan weet je meteen waar de gedoodverfde tweede single van ‘Positions’ over gaat. En als het je dan niet al aan de titel duidelijk wordt, dan helpen de lyrics je wel. Wat Ariana haar hele carrière al goed heeft gekund is straightforward zijn en dat hoor je op ‘34+35’ weer heel duidelijk terug. Ze steekt echt niks onder stoelen of banken. Ariana beschreef de plaat in een interview met Zach Sang als een grote grap. Dat moet toch wat zijn als zelfs je grappen klinken als sexy radiohits…
motive (ft. Doja Cat)
Naast haar vaste team dat bestaat uit onder anderen Victoria Monét, Tayla Parx en TBHits werkten ook een aantal nieuwe namen achter de schermen mee aan ‘Positions’. Twee van die namen zijn hiphopproducers Murda Beatz en London On Da Track. Zij waren al verantwoordelijk voor werk van Drake, Summer Walker en DaBaby. Een hele andere kant dan we gewend zijn van Ariana Grande dus. Op ‘motive’, de langverwachte samenwerking tussen Ariana en Doja Cat, hoor je hoe afwijken van haar reguliere team verrassingen kan opleveren. Het is een ‘Vogue’-achtig lowkey discopopplaat die er op het eerste oog niet uit springt, maar die met de luisterbeurt beter wordt. Een puntje van kritiek: het is niet Doja’s meest opvallende en interessante bijdrage aan een plaat dit jaar.
just like magic
Als je ‘motive’ voorbij bent kom je in Ariana’s comfort zone terecht. De R&B midtempo’s vliegen je vanaf hier om de oren. ‘just like magic’ heeft dezelfde opschepperige tekst als het iconische ‘7 rings’ waar ze ook subtiel naar verwijst. Die houding is wat Ariana ook cool maakt, ze vind zichzelf ‘magic’ en ‘attractive’ en luisteraars voelen zich dat ook na ‘just like magic’.
off the table (ft. The Weeknd)
Weet je het nog? ‘Love Me Harder’ was een van de eerste hits van zowel Ariana als The Weeknd. Wat er sindsdien toch allemaal veranderd is voor de twee. Een reünie is niet altijd een geweldig idee, maar voor dit gelegenheidsduo was het dat absoluut wel. Vooral omdat ‘Love Me Harder’ een leuke plaat was, maar wel echt pop. Deze twee hebben de potentie om een van de sterkste pure R&B-duetten van dit moment op te nemen. En dat is precies wat ze hebben gedaan op ‘off the table’. Met een looptijd van vier minuten is het de langste plaat op ‘Positions’, maar het is geen seconde te lang. De kwetsbaarheid van Ariana die zich afvraagt of ze überhaupt nog wel ooit liefde gaat vinden wordt perfect aangevuld door de verzekering van de Canadese zanger dat hij op haar zal wachten.
six thirty
Voor wie zich afvraagt waarom deze plaat ‘six thirty’ heet; het gaat over de wijzers van de klok die om 6.30 allebei naar beneden wijzen. Vandaar de ‘are you down’ lyric in het refrein. ‘six thirty’ is een plaat waarin Ariana zich hardop afvraagt of haar vriend, momenteel makelaar Dalton Gomez, er altijd voor haar zal zijn. Het is een fijne R&B-plaat met een herkenbaar refrein. Misschien niet de meest opvallende track op het album.
safety net (ft. Ty Dolla $ign)
Dat Ariana nog nooit met Ty Dolla $ign heft samengewerkt is eigenlijk echt een wonder. De twee werken op papier heel goed. En niet alleen op papier. ‘safety net’ is een van de highlights van ‘Positions’. Vanwege de chemie tussen Ariana en de rapper. Vanwege de herkenbare uiting van onzekerheid voor je je aan een nieuwe liefde overgeeft. Vanwege de hypnotiserende R&B-productie. Het klopt allemaal.
my hair
‘my hair’ is ongetwijfeld de grootste verrassing op ‘Positions’. Het is een echt stukje neosoul dat we nog nooit van Ariana gehoord hebben, compleet met saxofoon en indrukwekkend soulvolle vocale delivery. Ook de tekst is treffend, aangezien het haar van Ariana al haar hele carrière fungeert als een soort rode draad. In ‘my hair’ is het een symbool van haar liefde voor Gomez. Hij mag het aanraken. Klinkt niet erg bijzonder, maar voor haar is het een soort muur die ze voor hem laat vallen.
nasty
Een ander thema dat door het hele album te horen is, zijn haar vocale acrobatenkunstjes. Ze heeft meer dan op haar laatste album geëxperimenteerd met zogeheten ‘whistle tones’. Die tonen zijn ongeveer onmenselijk hoog en Ariana is een van de weinige zangeressen die ze kan raken. Op ‘nasty’ komen ze heel duidelijk naar voren. De wederom bijzonder seksueel beladen track heeft verder een zwevende productie waar ze doorheen glijdt alsof het niks is.
west side
‘west side’ is een van de weinige misstapjes op ‘Positions’. En dat is het vooral omdat de plaat gewoon niet echt de kans krijgt om op te bloeien. Het is een prima zwoele R&B-track, maar hij is amper twee minuten lang en dat is gewoon niet lang genoeg om hem memorabel te maken.
love language
“Pardon my French, but could you speak in tongues?” vraagt Ariana tegen het einde van ‘love language’, een plaat met een lichte groove die ergens tussen R&B, soul en pop te definiëren valt. Seks is een belangrijk thema op ‘Positions’ en na de zwaardere thema’s van haar laatste twee albums is het wel verfrissend dat ze zich weer met dat soort dingen kan bezighouden. Het geluk druipt van de plaat af en dat is ook wel heel fijn om te horen na al het trauma dat de zangeres heeft moeten verwerken in de afgelopen vijf jaar.
positions
Net als op haar vorige album bewaart ze ook dit keer de lead single voor de laatste paar tracks. In de context van het hele album is het een hele logische keuze om ‘positions’ als single uit te brengen. Het is met afstand de meest radiovriendelijke en poppy plaat tussen alle midtempo R&B die de vibe van het album bepaalt. Ook qua strekking en lyrics representeert de plaat heel goed wat je kon verwachten van de rest van ‘Positions’. Lowkey muziek met een seksueel tintje die wat moet groeien, maar absoluut effectief is.
obvious
Tussen de beste plaat van het album en de lead single staat ‘obvious’, een soulvol liedje dat er niet uit springt, maar dat zeker ook niet teleurstelt. Ariana maakte altijd al een mix van pop en R&B, maar op ‘Positions’ durft ze steeds vaker de volledige draai naar R&B te maken. Fans van Ariana zullen je zeggen dat de zangeres altijd al meer een R&B-zangeres was dan een popzangeres en dit is de eerste keer dat een volledig album van haar die claim 100 procent onderschrijft.
pov
Liefdesballads zijn heel moeilijk om goed te doen. Omdat ze aan de lopende band worden gemaakt en dus niet snel origineel of authentiek klinken. Toch is het met ‘pov’ gelukt. Het is de tegenhanger van ‘Thank U, Next’s hartverscheurende ‘Ghostin’. Omdat ze toen intens verdrietig klonk en nu juist heel gelukkig. Wat de twee platen juist gemeen hebben is hun oprechtheid. De emotie in de platen klinkt zo echt dat je het gevoel hebt dat je in haar dagboek leest. Het beste voor het laatst bewaren is Ariana verdomd goed gelukt op ‘Positions’.
