In onze serie over buitenlandse boybands die in de Top 40 hebben gestaan, zijn we inmiddels aanbeland bij deel 3: het einde van de 90’s en het begin van de 00’s. Dé tijd van stomende R&B op de radio en glimmende wasbordjes op je televisie.
CASANOVA – Ultimate Kaos (#2 in 1998)Haydon Eshun, Jomo Baxter, Jayde Delpratt, Ryan Elliott en Nick Grant werden in 1998 ontzettend populair, dankzij hun track Casanova. Maar uiteraard speelden hun glanzende wasbordjes ook een rol bij dit succes. Ook Take That hielp de heren op weg: in 1994 stonden zij in het voorprogramma van Gary Barlow en co. Toch duurde het nog vier jaar voordat Ultimate Kaos de eerste hit te pakken had. Het was één van de eerste grote successen van talentscout Simon Cowell. Casanova was een cover van de Amerikaanse groep LeVert.
TRUE TO YOUR HEART – 98 Degrees and Stevie Wonder (#15 in 1998)
Dikke kans dat je Nick Lachey alleen kent van de stomende relatie die hij in de Zero’s met Jessica Simpson had. Zeker als je de realityserie rond het sterrenkoppel volgde. Nick zat samen met zijn broer Drew Lachey en Justin Jeffre en Jeff Timmons in 98 Degrees, dat in Nederland maar één hit scoorde: True To Your Heart. Een track met Stevie Wonder, speciaal uitgebracht voor de Disney-film Mulan.
TOO CLOSE – Next (#8 in 1998)
Next wist in thuisland Amerika twee top 10-hits te scoren, maar in Nederland bleef het bij die ene R&B-hit: Too Close. De groep bestond uit T-Low (Terry Brown), Tweet (Raphael Brown) en R.L. (Robert Lavelle Huggar). Wifey kwam in de Verenigde Staten tot de zevende plek, terwijl Butta Love en I Still Love You de top 20 bereikten.
HOW DEEP IS YOUR LOVE – Dru Hill (#7 in 1998)
Nee, de boys van Dru Hill maakten geen cover van de Bee Gees-klassieker, maar kwamen met een eigen track. Nokio the N-Tity (Tamir Ruffin), Sisqó (Mark Andrews), Jazz (Larry Anthony) en Woody Rock (James Green) scoorden hun eerste Top 40-hit in Nederland met Big Bad Momma in 1997. Dat nummer kwam niet verder dan de drieëndertigste plek. How Deep Is Your Love was een groter succes, met een zevende plek als hoogste notering. Het was de soundtrack van de film Rush Hour, met Jackie Chan. Sisqó zou uitgroeien tot succesvol solo-artiest, maar raakte daarna weer in de vergetelheid.
FREAK ME – Another Level (#2 in 1998)
“Wanna get you up and down…” Another Level scoorde misschien wel de grootste boyband-hit over seks. Dat deed de groep overigens wel met een cover. Eerder stond de Amerikaanse groep Silk in 1993 al op nummer 33 met het origineel. Dat klinkt net iets zwoeler dan de versie van de Britten. Het nummer werd mede geschreven door Keith Sweat, die je misschien nog kent van de 90’s-hits Nobody en Twisted. Mark Baron, Dane Bowers, Bobak Kianoush, Wayne Williams en Stuart Keating gingen in 2000 uit elkaar, maar probeerden het later nog eens in het ITV-programma The Big Reunion.
KEEP ON MOVIN’ – Five (#3 in 1999)
Scott Robinson, Ritchie Neville, Jason 'J' Brown, Abs Breen en Sean Conlon waren groot, aan het einde van de jaren ’90. Ze scoorden hits met onder andere Slam Dunk Da Funk, Got The Feelin’, Everybody Get Up en natuurlijk Keep On Movin’. Een track die eigenlijk veel zegt over al het werk van de Britse boyband: ogenschijnlijk simpele tracks, met een lekkere beat. Maar liefst 11 tracks kwamen in de Engelse top 10. Momenteel treedt de band weer op. In maart stonden ze op Drop The 90’s in Breda en komende zomer kun je ze checken op Return To The 90’s in Amsterdam. Van het vijftal zijn alleen nog Sean, Ritchie en Scott over.
MY LOVE – Westlife (#10 in 2000)
Toen My Love in 2000 uitkwam, was Westlife al één van de populairste boybands van die tijd. De groep scoorde al knallers van hits met onder andere Flying Without Wings en If I Let You Go. Nicky Byrne, Kian Egan, Mark Feehily, Shane Filan en Brian McFadden gooiden het op My Love opnieuw op de romantische tour: ze zingen over een geliefde die ze ooit graag weer terug willen zien. Westlife werd opgericht door Boyzone-zanger Ronan Keating en stond 13 keer in de Top 40.
BYE BYE BYE – *NSYNC (#3 in 2000)
Justin Timberlake werd natuurlijk echt bekend dankzij *NSYNC. Groot was dan ook de opwinding toen zij in 2013 voor één keer terugkeerden op de MTV Video Music Awards. Justin werd daar gedoopt tot President Of Pop, gaf een weergaloze show weg en stond ineens op het podium met zijn voormalige bandmaatjes JC Chasez, Chris Kirkpatrick, Joey Fatone en Lance Bass. In Nederland stond *NSYNC vanaf 1997 acht keer in de Top 40. Bye Bye Bye is één van de twee top 10-hits van de band. De Neptunes Remix van Girlfriend haalde in 2002 nog de top 10.
WHERE THE PARTY AT – Jagged Edge (#38 in 2001)
Bijzonder: een boyband met een tweeling. Jagged Edge was dat. De groep bestond uit de broers Brandon en Brian Casey en Kyle Norman en Richard Wingo. Brandon en Brian lijken als twee druppels op elkaar, dus het is niet zo gek als je niet weet wie wie is. Grote man achter Jagged Edge was producer Jermaine Dupri. Brandon en Brian schreven het grootste deel van de tracks van de groep en konden het ook niet laten om voor onder anderen Usher ook nog wat teksten op papier te zetten. In Nederland scoorde de groep een kleine hit met Where The Party At. In 2006 zouden de heren nog een keer scoren. Deze keer als eerbetoon aan The Notorious B.I.G.. Nasty Girl kwam tot 28.
PUREST OF PAIN – Son By Four (#5 in 2001)
Ook apart: een boyband uit Puerto Rico, die hits scoort in de Top 40. Voor Son By Four was dat nog niet eerder gebeurd. Helaas voor Pedro Quiles, Javier Montes, George Montes en Luis Damón bleef het bij één hit: Purest Of Pain. Toen de Spaanse versie A Puro Dolor maar liefst 20 weken bovenaan de Billboard Latin Chart bleef staan, was de stap naar een Engelse vertaling snel gemaakt. Je zou het niet verwachten, maar oorspronkelijk was Purest Of Pain een salsanummer. Salsa was de specialiteit van de groep. In 2001 was de band ook te zien op de TMF Awards van dat jaar.
Volgende week staat de periode 2002 tot en met nu centraal. Dan check je acts als B2K en One Direction.
(28/06/2016)
