De televisieoptredens van Duncan Laurence op de Amerikaanse televisie hebben zijn vruchten afgeworpen. Bijna twee jaar na het Eurovisiesongfestival komt zijn winnende liedje Arcade binnen in de Amerikaanse Billboard Hot 100.
In ons land heeft Duncan Laurence inmiddels al vier Top 40-hits op zijn naam staan. Zijn debuuthit Arcade, waarmee hij in 2019 het Eurovisiesongfestival won, is nu ook ontdekt aan de andere kant van de oceaan. Een paar maanden geleden werd het nummer plotseling populair op TikTok. Daardoor dook Arcade eind februari al op in de Bubbling Under Hot 100. Dat is de Amerikaanse versie van de Tipparade. Daarin haalde hij een maand geleden zelfs de eerste plaats.
Zijn populariteit bleef in de Amerikaanse media niet onopgemerkt. Drie weken geleden werd hij geïnterviewd in het veel bekeken ochtendprogramma Today op NBC en vorige week was zijn nummer zelfs te horen en te zien bij Ellen DeGeneres. Dit alles leidt ertoe dat de 27-jarige zanger uit Hellevoetsluis nu zijn debuut maakt in de meest toonaangevende hitlijst van de Verenigde Staten. Hij komt binnen op nummer 100 in de Billboard Hot 100.
(Tekst gaat door onder video)
De prestatie van Duncan Laurence is om twee redenen bijzonder te noemen. Aan Nederlandse hits in de Amerikaanse lijst zijn we dankzij de internationale hits van Tiësto, Afrojack en Martin Garrix de afgelopen jaren al een beetje gewend mogen raken. Sterker nog, The Business van Tiësto staat op dit moment voor de zevende week genoteerd in de Billboard Hot 100. Dit zijn natuurlijk wel allemaal producers. Nederlandse solozangers hebben we nog niet zo vaak gezien in de Amerikaanse hitlijst.
De eerste Nederlander die een hit in Amerika scoorde, was Willy Alberti. In de laatste week van 1959 bereikte hij daar de 42e plaats met zijn cover van Marina van Rocco Granata. Zijn Belgische collega kwam met zijn originele versie elf plaatsen hoger. Na de nummer 1-hit Venus van Shocking Blue ontstond er in 1970 een korte 'Dutch invasion' in de Amerikaanse hitlijst. Daar profiteerden overigens alleen Tee Set, George Baker Selection en Shocking Blue zelf van. Pas later maakten acts als Mouth & MacNeal, Focus en natuurlijk Golden Earring hun Amerikaans hitparadedebuut.
Als we puur kijken naar solozangers, dan blijven er maar een paar namen over, zoals die van Herman Brood (#35 in 1975 met Saturday Night), Max Werner (#74 in 1981 met Rain In May), Taco (#4 in 1983 met Puttin' On The Ritz) en Mr. Probz (#14 in 2014 met Waves). Mr. Probz was tot Duncan Laurence de laatste Nederlandse zanger in de Billboard Hot 100. Daartussenin zagen we overigens nog wel een keer een Nederlandse zangeres in de lijst staan. Dat was Natalie La Rose, die in april 2015 een Amerikaanse top 10-hit scoorde met Somebody.
(Tekst gaat door onder video)
De tweede reden waarom de Amerikaanse hitnotering van Duncan Laurence zo bijzonder is, is dat het om een songfestivalliedje gaat. Sinds de start van de Billboard Hot 100 in 1958 hebben er nog maar elf songfestivaldeelnemers met hun liedje in de Amerikaanse hitlijst gestaan. Negen daarvan kwamen uit de periode 1958-1976. In diezelfde periode bereikten er ook zestien covers van songfestivalliedjes de lijst, maar die hebben we in onderstaand overzicht achterwege gelaten.
De grootste Amerikaanse Eurovisiehit is Nel Blu Dipinto Di Blu van Domenico Modugno. Dit nummer is beter bekend - en vele malen gecoverd - onder de titel Volare. Hoewel deze Italiaanse inzending voor het Eurovisiesongfestival van 1958 in Hilversum niet verder kwam dan de derde plaats, groeide het nummer uit tot een wereldhit en haalde het zelfs de eerste plaats in Amerika.
(Tekst gaat door onder video)
Na 1976 duurde het twintig jaar voodat er weer een songfestivalliedje de Amerikaanse hitlijst haalde. Dat gebeurde in 1996 met de Britse inzending Ooh Aah... Just A Little Bit van Gina G. In Oslo kwam dit vooraf als favoriet geachte nummer niet hoger dan de achtste plaats. Des te bijzonderder dat het in de Billboard Hot 100 maar liefst tot nummer 12 kwam. In Nederland kwam dit liedje overigens niet verder dan de Tipparade.
Nu, 25 jaar later, staat er dankzij Duncan Laurence voor het eerst weer een songfestivalliedje in de Amerikaanse hitlijst. Het moge duidelijk zijn dat Arcade de allereerste Nederlandse songfestivalinzending is die de Amerikaanse Billboard Hot 100 haalt.
(Tekst gaat door onder video)
Gesorteerd op hoogst bereikte positie in de Billboard Hot 100 zijn dit alle songfestivalhits met succes in Amerika:
- Domenico Modugno - Nel Blu Dipinto Di Blu (1958) (#1)
- ABBA - Waterloo (1974) (#6)
- Mocedades - Touch The Wind (Eres Tu) (1973) (#9)
- Gina G - Ooh Aah... Just A Little Bit (1996) (#12)
- Brotherhood Of Man - Save Your Kisses For Me (1976) (#27)
- The New Seekers - Beg, Steal Or Borrow (1972) (#81)
- Ronnie Carroll - Say Wonderful Things (1963) (#91)
- Mary Hopkin - Knock, Knock Who's There (1970) (#92)
- Domenico Modugno - Piove (Ciao Ciao Bambina) (1959) (#97)
- Cliff Richard - Congratulations (1968) (#99)
- Duncan Laurence - Arcade (2019) (#100)
Eén songfestivalcover is nog wel de moeite waard om even te belichten. In 1968 scoorde de Franse orkestleider Paul Mauriat namelijk een Amerikaanse nummer 1-hit met Love Is Blue. Dit was een instrumentale uitvoering van de Luxemburgse inzending van 1967: L'amour Est Bleu van Vicky Leandros. Zij haalde destijds in Wenen de vierde plaats, maar scoorde zelf geen grote hit met het nummer. Het liedje werd wel honderden keren gecoverd, waardoor het toch zou uitgroeien tot een klassieker. Vijf jaar later zou Vicky revanche nemen door met Après Toi het Eurovisiesongfestival van 1972 te winnen. Daarmee scoorde ze nadien wel zelf een grote hit ... maar dan weer niet in Amerika.
(Foto: Martin Fjellanger - EuroVisionary - Duncan Laurence with the 2019 Eurovision Trophy - CC BY-SA 4.0)
