Leve de vrouw

Gelovigen die wakker worden
Wetenschappers in de war
De wereld weet het nou
Van Venus komt de vrouw
En de mannen die komen van Mars

Ik zal ze nooit precies begrijpen
Ik knijp er weleens tussenuit
Maar heb al wel geleerd
Dat hoe je ’t wendt of keert
Zonder vrouw houdt een man het niet uit

Leve de vrouw
Waar ik zo veel van hou
Waar ik mijn hart aan toevertrouw
Dit is een ode aan de vrouw
Die van mij, die van jou
Zij is mijn hart, zij is mijn hoofd
Zij is mijn adem

Ze laat zich met geen pen beschrijven
Maar is geen onbeschreven blad
Aan het eind van mijn Latijn
Zal zij nog bij me zijn
Als de helft van mijn kloppende hart

Ze raakt me met de juiste woorden
Maar legt ze nimmer in de mond
Ze is vandaag en morgen
Laat ze alle zorgen
Verdwijnen als sneeuw voor de zon

Leve de vrouw
Waar ik zo veel van hou
Waar ik mijn hart aan toevertrouw
Dit is een ode aan de vrouw
Die van mij, die van jou
Zij is mijn hart, zij is mijn hoofd
Zij is mijn adem

Dit is een ode, dit is een ode
Dit is een ode aan de vrouw
Ik heb haar nodig, ik heb haar nodig
Ik kan niet leven zonder vrouw

Leve de vrouw
Waar ik zo veel van hou
Waar ik mijn hart aan toevertrouw
Dit is een ode aan de vrouw
Die van mij, die van jou
Zij is mijn hart, zij is mijn hoofd
Zij is mijn adem

Die van mij, die van jou
Zij is mijn hart, zij is mijn hoofd
Zij is mijn adem