In de jaren tachtig woonde ik in Loosdrecht en had ik een speedbootje achter mijn huis liggen.
Ik presenteerde Nederland Muziekland op tv en we hadden weer eens een uitzending vanuit Volendam gepland. Ik besloot om deze keer met de boot naar het vissersdorpje af te reizen. De dag erna was het geen mooi weer en ik bleef maar een beetje dicht bij de kant op de terugweg. Kaartlezen had ik niet gedaan en ‘BAM!’, ik klapte op een betonnen dam, net onder de waterspiegel bij Marken. Er was een blad van mijn schroef geslagen. Verderop was gelukkig een haventje.
Al snel kreeg ik hulp van een oudklasgenoot van Lex Harding. Het leven is één grote toevalligheid. De man had een reserveschroef en zei dat ik die maar terug moest brengen als mijne weer gerepareerd was. En dus toog ik bij prachtig weer een maandje later naar Durgerdam. Ik bracht de schroef terug en de man vroeg of ik wat voor hem wilde doen.
Er was een feestmiddag op de aangrenzende camping, met Nederlandse artiesten. En zo stond kleine Erik ineens in zijn zwembroek op het podium Imca Marina aan te kondigen! Het jaar daarop ging ik toch maar weer naar Spanje op vakantie. Viva España van Imca Marina kwam tot nummer 15 in 1972.
Eriks Hitdossier lees je iedere week in Veronica Magazine.
